[cd, Touch/Konkurrent]
Philip Jeck (1952) is een pionerende multimedia componist en choreograaf uit Liverpool. Sinds 1995 brengt hij bijzondere muziek ten gehore die het genre draaitafelmuziek op een hoger plan heeft weten te brengen. En of dat nou solo is of met artiesten als Jacob Kirkegaard, Janek Schaefer en Gavin Bryars, altijd weet hij albums te creëren met een bijzondere atmosfeer. Philip Jeck is eeuwig op zoek naar oude platenspelers, al dan niet met een defect, om daar met behulp van andere elektronica zijn muziek mee te fabriceren. Als je zijn cd’s beluisterd heb je ook echt het idee dat het allemaal gecomponeerd is met enkel elektronica, zo goed zit het in elkaar. Op zijn achtste officiële studioalbum en zijn zesde voor het kwaliteitslabel Touch An Ark For The Listener, zijn samenwerkingsverbanden dus niet meegerekend, is een meditatief geheel geworden. Hij heeft zich laten beïnvloeden door een op waarheid gebaseerd gedicht van Gerard Manley Hopkins over 5 verbannen Franciscaner nonnen die de verdrinkingsdood vinden in 1875. Wellicht een luguber gegeven, maar Jeck’s muziek behoort dan ook toe aan de duisternis. Naast de platenspelers maakt hij gebruik van keyboards, minidiskrecorders, mixers, bas, delay en andere effecten. Hij produceert hiermee emotioneel overweldigende ambient met experimentele elementen, drones en neoklassiekachtige klanken. Diepgaande muziek vanuit de krochten der aarde. De ark staat wellicht symbool voor zijn bijzondere verzameling aan geluiden die hij meeneemt op zijn muzikale reis. Bij Philip Jeck is het lastig referentiekaders te vinden omdat hij in feite zijn eigen draaitafelgenre heeft geschapen. Maar ik denk dat fans van Janek Schaefer, Lawrence English, Oren Ambarchi, Rafael Anton Irisarri en Machinefabriek hier wel raadt mee weten. Jeck schept hier wederom een wondere, onaardse sfeer die je bij de keel weet te grijpen. Een weergaloze trip.
MP3:
All That’s Allowed (remix)
door Jan Willem Broek