[cd, White Whale Records/Five Roses]
Octoberman is een prachtige naam voor eenieder die herfstige muziek op handen en voeten draagt. Daarnaast is het ook de naam van de Canadese band rond singer-songwriter Marc Morrissette. Op zijn derde album Fortresses lijken de zaken eindelijk helemaal op hun plek te vallen. Voorheen laat hij met wisselend succes een schiftende mix van lo-fi en folkachtige songs horen. Nu heeft hij een dozijn aan muzikanten om zich heen verzameld die zijn muzikale ideeën fraai weten in te kleuren als een heuse band. Naast diverse gastzangers en zangeressen zijn het ook de gasten op bas, trompet, orgel, piano, gitaar en viool die smaak geven aan zijn sober sombere muziek. Hij is meer de kant van de altcountry opgegaan met rauwe bluesrock- en indie-randjes. Zijn getourmenteerde, donkerbruine zang komt hier dan ook beter uit de verf dan voorheen. Het is gemoedelijke muziek die meteen vertrouwd aanvoelt. Muziek voor rond de open haard en ideaal voor de koude herfstdagen. In Canada is de schijf al sinds vorige herfst in omloop, maar gelukkig komt deze hier op het moment dat het weer ook behoorlijk herfstig aandoet. De uiterst melancholische sfeer sluit daar perfect op aan. Hij heeft zo’n geluid dat je doet wegdromen naar fijne, vervlogen tijden. Je moet daarbij denken aan het mooie midden van Tom Petty, Sebadoh, Folk Implosion, Lambchop, Praise The Twilight Sparrow, Pavement en zijn landgenoot Neil Young. Heerlijk stemmige muziek met diverse uitschieters, die gezien de ontwikkeling ten opzichte van zijn vorige werk doet vermoeden dat er nog veel meer moois in het vat zit. Maar goed dat zal nog wel blijken (of niet). Voor nu is dit een wonderschoon hoogtepunt van (en voor) de Octoberman.
Luister Online bij Myspace:
Trapped In The New Scene / Thirty Reasons / Portland Hotel
door Jan Willem Broek