NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Viper Mad – First (cd, EM Records)
In de spiegel kijken kan heel confronterend zijn, maar het levert toch met enige regelmaat tot nieuwe inzichten of aanknopingspunten. Dat gevoel heb ik altijd gehad met de muziek van Bjørn Uyens, zowel qua persoonlijke beleving als hoe hij zijn muziek lijkt te ontwikkelen. Hij komt namelijk keer op keer met net weer andere indierock op de proppen, die als een bloem steeds iets meer opengaat maar wel altijd typisch bij deze beroepsmelancholicus blijft passen. Dat begint allemaal in 1997 met zijn geweldige band Dress, waarvan de 3 prachtalbums Self-important (2001), The Image Reduction Plan (2003) en The Confort Collector (2009) zijn verschenen, gevolgd door Dassuad met hun album Drive (2013). Het laatste en enige wapenfeit van deze groep en Uyens tot nu toe, die op veelbelovende wijze een ander meer extrovert geluid aan de dag legt. Uyens werkt met altijd met uitstekende (gast)muzikanten, zoals Maarten Kooijman, Jochem Klijnman, Empee Holwerda, Corno Zwetsloot, Ineke Duyvenvoorde, Cees Appeldoorn en Marg Van Eenbergen. Er is nu een nieuwe band opgestaan rond Bjørn, die luistert naar de naam Viper Mad.
In 2018 richt Uyens alias Dassuad (zang, gitaar, percussie) samen met zijn neef Peter Sprengers aka Peer de Heer (drums) deze band op. Beide kennen een andere muzikale aanvliegroute, maar landen op dezelfde bodem. Uyens heeft van zich laten horen met indierock, al dan niet gelardeerd met postrock en folk, terwijl Sprengers meer het jazzcircuit heeft doorlopen. Dat dit elkaar bepaald niet bijt, blijkt wel uit het debuut First. De groep bestaat inmiddels ook uit Bob Kuijl (rhodes, zang) en King Leo (bas, zang). Ze presenteren 10 songs, die een pakkende cocktail vormen van indierock, dub, coolwave, jazz en zelfs afrobeat. Het levert een ijzersterk en consistent doch afwisselend geheel op, met diverse instant klassiekers die je niet meer loslaten en diep onder je huid kruipen. Viper Mad laat een extrovert en tegelijkertijd sober geluid horen, dat gehuld is in een heerlijk melancholische en dikwijls ook nachtelijke atmosfeer. Daar draagt de prachtig emotioneel geladen stem van Uyens zeker aan bij. Ze mogen rekenen op steun van diverse gasten op zang, trompet, gitaar, percussie en vast nog meer. De muziek positioneert zich op eigenzinnige, bescheiden wijze ergens tussen Fink, Matt Bauer, Flying Horseman, Radiohead en The xx. Daar zouden ze het ook buiten onze landgrenzen ver mee kunnen schoppen. Een broeierig, meeslepend en bovenal wonderschoon debuut!
Luister Online:
First (album)