NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
The World Of Dust – True Sound (cd, Tiny Room Records)
Stefan Breuer, niet te verwarren met de Duitse drummer, draait al een geruime tijd mee in de Nederlandse muziekscene en je zou zijn naam al tegen kunnen zijn gekomen bij I Am Oak, Lost Bear, The Subhuman, Bart van der Lee, The Secret Love Parade, Pino Plaza, Sven Agaath, Combo Qazam of The Fire Harvest, maar sinds 2013 eveneens bij zijn persoonlijke project The World Of Dust. Muzikaal gezien drukken liefde, passie en urgentie meer een stempel dan dat hij per se in een bepaald genre muziek wil maken. Vandaar dat zijn vijf eerdere albums best van elkaar verschillen, maar toch een zekere overeenkomstige sfeer bevatten. Grofweg kan je hem ergens indelen tussen lo-fi, indierock en psychedelische folk. Hij is naast labeleigenaar van het uiterst sympathieke microlabel Tiny Room Records ook muzikant (zang, gitaar, bas), tekenaar, producer en tevens niet in de minste plaats gewoon vader. De familieman in hem staat aan de wieg van zijn nieuwe, zesde album True Sound, die over het leven en de dood van zijn grootouders Jan en Nel gaat.
Dit nieuwe album, dat de 50ste op zijn label (hulde!) is, telt 8 tracks en finisht al na 21 minuten. Dat lijkt wellicht ietwat kort, maar de intensiteit is enorm. Breuer werkt zoals vaker samen met de Amerikaanse componist en multi-instrumentalist Todd Tobias (Circus Devils, Clouds Forming Crowds, 4 Coyotes). Eenmaal is ook Stefans vrouw Anneke Nieuwdorp te horen op zang, die tevens zorg heeft gedragen voor de mooie aquarelschildering, wat het nog meer een familie album maakt. De muziek is vrij sober, soms zelfs zonder percussie, maar uiterst doeltreffend. Toch zitten er overal fraaie details in verwerkt, die de muziek subtiel van glans voorzien. Dat dit om zeer persoonlijke en diep emotionele zaken gaat, is ook zonder info vooraf invoelbaar. De muziek is namelijk behoorlijk melancholisch, maar ook zeer liefdevol. Het voelt een beetje alsof je meekijkt in een fotoalbum van zijn familie, dat hij met zorg uit het stof heeft getrokken (het is ook wat in die wereld van stof). Door de stemmig herfstige zang moet ik regelmatig denken aan The White Birch, The Montgolfier Brothers en tevens Gravenhurst, waarbij er muzikaal gezien ook nog wel enige raakvlakken te vinden zijn. Meng daar nog wat The Cakekitchen, Roy Montgomery, At The Close Of Every Day en Disco Inferno (luister maar eens naar het fantastische “Hazel”) doorheen en je hebt ongeveer alle ingrediënten te pakken. Hoe het recept precies gemaakt wordt blijft uiteraard het geheim van de liedjessmid. Het is een meeslepend, indrukwekkend en bovenal wonderschoon kleinood en eerbetoon geworden. Het geeft cachet aan “echt geluid”. Dit is waar kleine albums groots uit kunnen pakken!
One thought on “NNM: The World Of Dust – True Sound”