NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Nadia Struiwigh – WHRRu (cd, Denovali)
Nadia Struiwigh is een Rotterdamse elektronische muziek DJ en producent, die na een aantal digitale mini’s vorig jaar debuteert met de lp Lenticular. Hierop laat ze een robuuste mix horen van techno, downtempo, electro en synthwave, die deels leunt op de muziek van de jaren 80 en 90, maar verder op unieke wijze in het hier en nu past. Het maakt een dusdanige indruk dat ze mag toetreden tot de innovatieve en veelzijdige stal van het Denovali label.
Daarop verschijnt nu haar cd (of 2×12”) WHRRu. Hierop toont de Rotterdamse andermaal aan over een eigengereide aanpak te beschikken. Ze laat in feite een soort experimentele mix horen van ambient, drones, post-IDM en soms ook industriële en elektro-akoestische elementen. Zo nu en dan koppelt ze dit aan techno, haar eigenlijke muzikale achtergrond, wat haar echt onderscheidend maakt. Goed dat zijn dan de gortdroge feiten, maar de finesse zit hem eigenlijk in de opbouw en de manier waarop en welke geluiden ze laat horen. Ik ga puur op mijn gehoor af, dus ik kan er naast zitten qua aanpak. De muziek lijkt te worden opgebouwd door loops van onder meer stemmen, gevarieerde repeterende elektronische sounds, veldopnames, flarden van akoestische instrumenten en atmosferische arrangementen, die in lagen over elkaar gelegd worden. Dat zorgt voor een licht mysterieus en bovenal ruimtelijk en biologerend effect. Als ze dan met haar typerende techno aan komt zetten, levert dat verrassende wendingen op. Ook onderscheidend is hoe ze dat alles op frisse en ongeforceerde wijze aan elkaar weet te knopen. Het is muziek die op sommige momenten klinkt als een liefdesbaby van Biosphere, Boards Of Canada en Beaumont Hannant en in de meer etherische stukken als één van Machinefabriek en Bird Of Passage, al hoor je op de achtergrond soms ook John Carpenter, Locust en Banabila voorbij komen. Dat geeft al aan hoe uniek het geluid is dat ze hier ten gehore brengt. Er zit zoveel verscholen in haar composities en iedere keer weer hoor je nieuwe facetten. Dat levert al met al een overdonderend meester(es)werk op, waar je op futuristische wijze ouderwets van kunt genieten!