NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Machinefabriek – With Drums (cd/ 12”, Machinefabriek/ Esc.rec.)
Ik weet bijna zeker dat ik van al mijn geschreven recensies de afgelopen 30 jaar het vaakst over Rutger Zuydervelt en diens projecten heb geschreven, al is hij pas de laatste 15 jaar aangeschoven. Hij heeft echter wel een discografie die sommige artiesten in 30 jaar niet eens bij elkaar krijgen, maar koppelt deze kwantiteit steevast aan kwaliteit. En niet te vergeten variatie. Dat niet alleen als soloartiest, maar met de vele projecten (Shivers, Cloud Ensemble, CMKK, DNMF, Piiptsjilling, FEAN) en samenwerkingsverbanden. Uiteraard steekt zijn Machinefabriek daar met kop en schouders boven uit, ook qua stand op de recensieteller.
Met Machinefabriek brengt Rutger een breed palet aan elektronische muziek naar buiten, waarmee hij zowel zacht als luid en alles daartussenin naar buiten komt. Maar ook de muzikale textuur is daarbij variabel, waardoor je drones, experimentele muziek, noise, ambient, neoklassiek en minimal music voor je kiezen kunt krijgen. Deze componeert (of improviseert) hij voor reguliere en conceptuele studioalbums, maar tevens voor documentaires, dans, installaties, films en overige producties. Dat maakt ook, dat ik ondanks de vracht aan eerdere albums, steeds weer reikhalzend uitzie naar hetgeen hij op zijn volgende werk laat horen. In 2019 wist hij bijvoorbeeld te verrassen met With Voices, waarop hij de stemmen van diverse (bekende) vocalisten als instrument in heeft gezet.
Voor zijn nieuwe album With Drums, waarvan de 12” is uitgebracht op het prestigieuze Esc.rec label en de cd in eigen beheer, heeft hij iets dergelijks gedaan, zij het dan met drummers en percussionisten. Deze hebben een mail ontvangen met daarin het verzoek een kort stukje op te nemen. Het heeft een imposante lijst van maar liefst 42 slagwerkers vanuit de hele wereld opgeleverd. Ik zal ze niet allemaal opsommen, want via de bandcamppagina (zie onder) kan je ze allemaal terugvinden, maar René Aquarius (Dead Neanderthals, Cryptae), Shane Aspegren (Berg Sans Niple, Songs:Ohia), Tony Buck (solo, The Necks, Peril), Sylvain Chauveau (On, Ensemble 0, Micro:Mega, Arca), Leo Fabriek (Broeder Dielemans, The Julie Mittens), Thor Harris (Swans, Xiu Xiu, Shearwater), Steven Hess (On, Locrian, Pan•American, Haptic), Greg Saunier (Deerhoof, Xiu Xiu), Eric Thielemans (solo, The Mechanics, Chantal Acda), Jim White (Dirty Three, Smog, Xylouris White) en Josiah Wolf (Why?, Caustics) zijn opvallende namen die zo even voorbijkomen. Rutger, die gezien zijn lp Drum Solos (2014) ook prima uit de voeten kan met drums, heeft nu de bijdrages van zijn gasten als bouwstenen gebruikt om er nieuwe creaties mee te fabriceren. Hij vervlecht de slagwerken in elektronische structuren, waardoor er organische tracks ontstaan. Dat levert 24 korte composities op, variërend 43 tot 123 seconde, die telkens bestaan uit 3 slagwerkers (waarvan sommigen in meerdere stukken opduiken). Het is net als met lego vroeger, dat als de gele steentjes op waren je met bijvoorbeeld blauw of rood verder ging. Dat leverde toen net als nu eigenlijk weer bonte bouwwerkjes op, die steeds weer anders zijn, staan als een huis en waarin ontzettend veel te ontdekken valt. Rutger is een ware meester of misschien wel (afgaande op de hoes) de dokter Frankenstein (positief bedoeld) als het gaat om het onmogelijke aaneen te smeden of er überhaupt enig geheel in te zien en daar ook gewoon een spannend en biologerend iets van te kneden. Het is ook weer zo anders dan zijn voorgaande werken, want ondanks de elektronica is het echt een percussieplaat geworden, maar wederom één die je met niets en niemand kunt vergelijken. En dat is, ook met slag of stoot, puur genieten.
12”:
CD: