NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Bazip Zeehok – In De Sloop Der Tijd (cd, Tractor Notown / Konkurrent)
Drie prominente artiesten uit de Nederlandse experimentele dan wel avant-gardistische avontuurlijke muziekscene komen samen in Bazip Zeehok. Het zijn namelijk G.W. Sok, Lukas Simonis en Gert-Jan Prins die hier hun krachten bundelen. Probeer hun groepsnaam niet daaruit af te leiden, want deze komt (denk ik) van het boek De Avonturen Van Bazip Zeehok (1969) van de Dordtse schrijver/dichter C. Buddingh. Zelf vinden ze het niet dat ze een supertrio vormen. Daar ben ik het eigenlijk niet mee eens. Ten eerste hebben ze samen zo’n 120 jaar ervaring in de muziek.
Ten tweede, ga er maar eens voor zitten, want daar weid ik wat langer voor uit. Zanger, schrijver, poëet en grafisch ontwerper G.W. Sok geniet natuurlijk de grootste bekendheid als de voormalige zanger en kopman van het legendarische The Ex, dat hij na 30 jaar in 2009 heeft verruild voor vele andere projecten en dromen. Dat levert projecten op als Cannibales & Vahinés, King Champion Sounds, The And, Surplus 1980 Collectiv Ensembl With G.W. Sok, Coddiwomple , OMA en L&S. Daarnaast is hij ook een graag geziene gast bij L’Étrangleuse, Oiseaux-Tempête, Zoikle, Two Pin Din, Chapi Chapo & Les Petites Musiques De Pluie, Detective Instinct, Action Beat, The Bent Moustache, Year Of Birds, Gran Kino, FiliaMotSa en meer. Alles draagt zijn unieke stempel en weet het muzikale landschap al zo’n 44 jaar te verrijken.
Dan heb je gitarist Lukas Simonis die er de groepen: Dull Schicksal, Trespasser W, Aa Kismet (met Bob Drake), Vril (met Bob Drake & Chris Cutler), Coolhaven, Morzelpronk (met Dolf Planteijdt) en nog legio andere projecten op nahoudt. Daarnaast brengt hij ook onder zijn eigen naam muziek uit, al dan niet in samenwerking met onder andere Pierre Bastien, Han Buhrs, Michel Banabila, Takayuki Kawabata, Candlesnuffer, Roel Meelkop, Radboud Mens, Rutger Zuydervelt, Martijn Comes. Hij is ook al bijna 40 jaar onderweg met uiteenlopende muziek.
Tot slot is er nog de van huis uit percussionist en later ook improvisator Gert-Jan Prins. Hij brengt ook al sinds 1984 muziek uit. Eerst met de experimentele groep Gorgonzola Legs (is weer eens wat anders dan sla benen) en erna tevens met E-Rax, Analecta, MIMEO, The Vacuum Boys, L’Oops, Het Kabinet en meer. Daarbij werkt hij onder meer samen met Christian Fennesz, Cor Fuhler, Phil Durrant. Luc Houtkamp, Anla Courtis, Fred Van Hove, Misha Mengelberg, Mats Gustafsson en ga zo maar door. Altijd innovatief en veelzijdig.
Nu mag je daar zelf conclusies uit trekken, maar volgens mij is dit gewoon een supergroep. En wat ik door al mijn schrijvende jaren heen heb gezien, is dat grootse muzikanten het ook niet van de daken hoeven te schreeuwen om een grootse indruk te maken. Het podium en de muziek spreken daarbij genoeg voor hen. Als Bazip Zeehok presenteren deze drie nu het album In De Sloop Der Tijd. In ruim drie kwartier laten ze 10 songs de revue passeren. Of songs, het zijn veeleer muzikale kunstwerkjes waar de improvisatie voorop staat. Net zo spontaan als de groep bij elkaar kwam, komen hier ook hun muzikale ideeën als een lekke fontein naar buiten spuiten; ook daar waar je het niet verwacht. Het geheel gaat van strakke gitaarstukken naar gitaarworstelingen, van kleine spannende roffels naar kunstzinnig struikelende drumpartijen en van spoken word naar poëtische zang en bijna geschreeuw. Dat laatste allemaal in het Nederlands; je zou haast vergeten dat Sok dit ook nog kan. Ze smeden dit alles zo aan elkaar dat ze je steeds weten te verrassen dan wel op het verkeerde, maar ook wel eens het juiste been zetten. De ene keer spreekt het tot de verbeelding en op andere momenten nemen ze je meer naar onontgonnen terrein of naar de weet ik hoeveel meter horden lopen op muziek. Elke luisterbeurt ontdek je weer wat uit de knappe kluwen klanken. Je kan zeggen dat hun muziek raakvlakken heeft met Captain Beefheart, The Ex, Primus, William Hooker met Lee Ranaldo, Jaap Blonk en Lucebert, maar je kan het ook net zo goed niet zeggen. Bazip Zeehok past niet in een hok, is eigen baas en vaart gewoon een volslagen onverwachte eigen slingerkoers, met een subliem, gedurfd en meesterlijk resultaat tot gevolg.
Uitnodiging:
Volgende superkeer
de opsomming die we zelf kunnen opzoeken
overslaan.
En dan
drie keer zoveel schrijven over
wat deze muziek met ons doet.
Volgens mij ben je vrij om de opsomming over te slaan (en lijkt me irritant om alles op te gaan zoeken) en schrijf ik meer dan genoeg over dit geweldige album. me dunkt!