Martijns Track van de Dag: Juni 2019

Een beetje laat, dit maandoverzicht van juni. Ik moet niet tot het einde van de maand wachten, zodat het een hoop werk is dit overzicht te maken. Story of my life… Ik zal morgen meteen beginnen de eerste helft van juli alvast in te voeren (zegt hij nu.)

1 juni: Roky Erickson & the Aliens – Two Headed Dog (Red Temple Prayer)

De eerste keer dat ik een Roky Erickson-nummer hoorde, was Entombeds cover van ‘Night of the Vampire’. Daar was een video voor die wel eens op Headbanger’s Ball kwam. Geweldig nummer vond ik dat en dat het in die pre-internet tijden nauwelijks te vinden was – het stond op een split-single met The New Bomb Turks – maakte het natuurlijk nog beter. Ik had geen idee dat het een cover was van Roky Erickson, het muzikaal ultratalent uit Texas dat in zijn carrière ernstig gehinderd werd door schizofrenie en vooral hoe daarop werd gereageerd door zijn omgeving.

Nu is The Evil One één van mijn favoriete albums allertijden. Alleen maar hits en van die hits is ‘Two Headed Dog (Red Temple Prayer)’ misschien wel de grootste, hoewel er ook veel te zeggen valt voor ‘Bloody Hammer’ en ‘The Wind and More’. Helaas is Erickson na een leven dat de tekortkomingen van de ggz in de Verenigde Staten pijnlijk blootlegde, nu overleden.

2 juni: Plague Vendor – Prism

Stooges-verering met handclaps. Dat is zeg maar echt mijn ding.

3 juni: Tierra Whack – Unemployed

Goede track, maar vooral geniale videoclip. Ik wist niet dat piepers zo ontzettend eng konden zijn.

4 juni: !!! – UR Paranoid

Duistere grooves voor duistere tijden, maar de zanger houdt nog wel vast aan zijn zonnige korte broek.

5 juni: The Flaming Sideburns – Soulshaking

Ook in Finland slaat het reünievirus toe. Maar ‘Soulshaking’ klinkt alsof The Flaming Sideburns geen dag zijn weggeweest. Wat me trouwens opviel in de persrelease was hoe succesvol het debuut van de band eigenlijk wel niet was:

“It also gained them exposure on U.S. television: “Loose My Soul“ was featured on HBO’s “The Wire,” “Flowers” made it to Fox’s “The O.C.” and “Street Survivor” was picked up by Toyota for a tv commercial.”

Nou zal dat veel te maken hebben gehad met muzieksamenstellers die een Rolling Stones (‘Loose My Soul’) of Velvet Underground (‘Flowers’) song wilden, maar niet het budget hadden, maar ze dachten voor het alternatief toch aan The Flaming Sideburns.

6 juni: GoldLink ft. Maleek Berry & Bibi Bourelly – Zulu Screams

De samenwerking van een Amerikaanse rapper, een Nigeriaanse producer en een Duits-Nigeriaanse zangeres geeft inderdaad een mix van moderne rap, afrobeat en eurodiscozomerhit. Het werkt nog ook.

7 juni: Wormed – Remote Void

De interstellaire doucheputtunnel naar de skronkdimensie is weer geopend.

8 juni: UFO – Timothy

Pas recent via Spotify uitgevonden dat UFO voordat Michael Schenker bij de band kwam al twee platen had gemaakt waarop ze klinken als het Engelse antwoord op Blue Cheer. Geweldige rauwe productie en sound.

9 juni: Jenny Lewis – Little White Dove

10 juni – Pile – The Soft Hands of Stephen Miller

We’re all railing against insignificance, Steve
But you don’t have to be so vile and insufferable about it

11 juni: Vergeten

12 juni: Kryptos – Afterburner

Duits label, Duitse sound, zelfs Duitse looks, maar Kryptos komt dus uit Bangalore. De neiging tot ‘pittige riffs’ grappen begint nu op te komen, dus ik stop maar.

13 juni: The Cult – Hinterland

Toen het uitkwam was het al een enorm positieve verrassing, maar inmiddels vind The Cults meest recente album Hidden City gewoon één van hun beste albums, samen met Love en Sonic Temple. Geweldig productie van Bob Rock ook weer.

14 juni: Plague Vendor – Snakeskin Boots

And I say “Damn! Would you look at this?”
Gone with an iron fist
Started with a shake and twist
But no, it’s not so innocent.
And I say “DAMN! HA DAMN!”

Ik geloof dat ik een nieuw “favoriet nummer van 2019 tot nu toe” heb.

15 juni: The Raconteurs – Bored and Razed

Zijn soloplaten zijn vooral een excuus voor Jack White om lekker in de studio te klooien, maar gelukkig hebben The Raconteurs nog.

16 juni: Supergrass – Rough Knuckles

Dit was een dag om een in jaren niet gedraaide cd uit de kast te trekken en daar fijne deep cuts op te ontdekken.

17 juni: Archie Bronson Outfit – Dart for My Sweetheart

Het Spotify-algoritme laat me serieus in de steek de laatste weken (deze week gewoon weer Deafheaven in de lijst!). Daarom maar weer een favoriet uit het persoonlijke archief.

18 juni – Tropical Fuck Storm – Paradise

Het is nu nog mooi weer, maar er is storm onderweg. 23 augustus komt-ie aan. Barst nu maar vast in huilen uit bij ‘Paradise’.

19 juni: Lykantropi – Vestigia

Eergisteren klaagde ik een beetje over de Spotify Discovery-lijst, maar dat was het effect van een paar waardeloze tracks in het begin en de naam Deafheaven in de lijst. Bij verder luisteren bleek er toch genoeg interessants in te staan. Zo heb ik weer een stel nieuwe Zweedse neo-hippies gevonden. Echt iedere Zweed lijkt terug te verlangen naar de Summer of Love, hoewel dat weer niet te rijmen is met de hoeveelheid succesvolle moderne pop die ze produceren.

Maar goed, deze heten Lykantropi. Ze hebben een fluitist, wat al een bonus is, maar het zijn toch de vocale harmonieën. Ze geven The Mamas & The Papas als belangrijke invloed op. Zou graag willen zien of ze het live waar kunnen maken.

20 juni: Heavy Lungs – Blood Brother

21 juni: King Gizzard & the Lizard Wizard – Self-Immolate

King Gizzard et al. moet ik me nog steeds in verdiepen. Dat komt ook omdat ik wat dingen van ze heb gehoord die ik te indie-jengelig vond.

Maar nu komen ze met een metalplaat, Infest the Rats’ Nest. Metal wordt vrijwel altijd beter van een vleugje psych sappigheid, vraag maar aan Black Sabbath en Metallica-met-Cliff. Deze nogal Early Man-achtige track is in ieder geval helemaal in mijn straatje.

22 juni: Beak> – Life Goes On

Meer liedje dan ik van Beak> gewend ben. Ik vind het een succes en hoop op meer in deze stijl.

23 juni: Dinosaur Pile-Up – Thrash Metal Cassette

Geen thrash metal, maar een vrij unieke combi van noise rock en pop punk met ook nog een ‘Quick and to the Pointless’-stijl cheerleader chant er in verwerkt.

24 juni: Spoon – No Bullets Spent

De onvermijdelijke nieuwe track op de aankomende Best Of. Misschien deze titel gekozen omdat ‘Shotgun’ er om de één of andere reden niet op staat?

25 juni: The Tea Party – Way Way Down

Het komt omdat Thÿs een artikel postte over Dream Theater die niet hun klassieke album spelen op de tour waarop ze hadden beloofd het klassieke album te spelen. Daardoor toch weer even Dream Theater geluisterd, niet het klassieke album, maar wat ik me herinnerde als één van hun beste nummers, ‘Caught in a Web’. Dat viel alleen vies tegen, vooral door de zang van James LaBrie, Veel te hysterisch en schel en daardoor met nauwelijks emotionele impact.

Daardoor dacht ik aan een andere proggy Canadese (Dream Theater is niet Canadees, LaBrie wel) rockband die ik rond dezelfde tijd veel luisterde, The Tea Party. Mijn huisgenoot Wouter had zowel Awake van Dream Theater als Temptation van The Tea Party. Blijkt dat The Tea Party niet alleen nog bestaat, maar begin deze maand een nieuwe single heeft uitgebracht! Het is geen ‘Psychopomp’, maar ‘Way Way Down’ is een prima bluesy hardrocktrack, beetje in de stijl van vroege Led Zep. Kan Dream Theater niet aan tippen.

26 juni: Mustard ft. A$AP Ferg, YG, Tyga & A$AP Rocky – On GOD

Waarin YG klaagt over de harde stoeltjes in zijn tweezitter Lamborghini, terwijl Tyga duidelijk meer comfort en ruimte heeft op de achterbank van zijn Maybach, maar ook de optie heeft YG er uit te racen in zijn Bugatti.

27 juni: Thee Oh Sees – Henchlock

Extra veel Track van de Dag vandaag met 21 minuten “psychedelic freakout, baby!” van Thee Oh Sees.

28 juni: Golden Dawn Arkestra – Allo Allo Boom

Beetje ongelukkige bandnaam, maar wees gerust: geen Griekse neonazi met een stiekeme voorkeur voor Sun Ra is bij deze track betrokken geweest.

29 juni: No One Knows What the Dead Think – Yorha

Die twintig minuten Thee Oh Sees maar eens compenseren met wat grindcore. En wat voor grindcore: No One Knows What the Dead Thinks is de doorstart van het legendarische Discordance Axis, dat moest stoppen wegens ziekte van gitarist/bassist Rob Marton. Zoals je kan horen is hij nu weer topfit.

30 juni: Lighting Dust – Devoted To

Eerder dit jaar kregen we al een ijzersterk Black Mountain-album, nu is er voor later dit jaar een album aangekondigd van afsplitsing Lightning Dust, nu dus de fulltimeband van topzangeres Amber Webber.

Comments

comments

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.