Zoals ik in de juli editie al schreef: de mate van enthousiasme voor de opdracht die ik mezelf heb gegeven verschilt nog al. Dus kwam gisteren pas de juli editie online en nu al de augustus editie, die ik er direct achteraan heb geschreven.
Halverwege augustus was het enthousiasme dan weer op een (voorlopig) dieptepunt en heb ik min of meer een korte vakantie ingelast.
Als ik het zo zie is dit wel een lekker afwisselende maand. En alle tracks staan op Spotify, inclusief nu dus ook Tool.
1 augustus: Gary Clark Jr. – Gotta Get into Something
2 augustus: S.P.Y – Breathing Underwater
Nu eens niet ontdekt via Spotify, maar via de soundtrack van racespel Forza Horizon 4. Dat heeft van die virtuele radiostations om te luisteren onder het racen. De meeste daarvan hebben irritante gladde poprock, dus kwam ik uit bij het drum ‘n’ bass-station Hospital Records (het spel is gesitueerd in het VK, dus dat er een d’n’b-station is, is niet raar.) En vandaar nu dus S.P.Y (dat die laatste punt mist, is wel dingetje. Zeer irritant.)
3 augustus: Tool – Jimmy
Mijn favoriete Tool-track. Ook die is nu op Spotify.
4 augustus: Rapsody ft. D’Angelo & GZA – Ibtihaj
Rapsody doet een halve cover van klassieker ‘Liquid Swords’, alleen nu genoemd naar een Amerikaanse sabelschermer die een medaille won op de spelen van 2016. Slim bedacht.
D’Angelo zingt de originele hook, GZA doet een vers. Ze hebben er ook stukje van een sixties-hit doorgehusseld die ik meen te herkennen, maar waarvan me niet direct een titel te binnen schiet.
5 augustus: Blackwater Holylight – Motorcycle
Duidelijk een zanggroep die de instrumenten erbij doet, maar net op het moment dat het wat te eentonig dreigt te worden, gooien ze het om. En als liefhebber van simpele melodieuze gitaarsolo’s zit ik hier ook goed.
6 augustus: Idles – I Dream Guillotine
7 augustus: Tool – Fear Inoculum
Perfect omschreven door mijn vriend Niek: “mooi, maar niet spannend”. En een extreem lelijke hoes, zoals het hoort bij prog. Voorlopig doe ik het ervoor, als er maar wel ook een paar stevigere nummers op de plaat staan (en alsjeblieft geen instrumentale vullers en al helemaal geen ‘grappen’.)
8 augustus: Blue Boy – Remember Me
Dat je een uur aan het googlen bent om een klein hitje te vinden waarvan je je alleen herinnert dat er iets met ‘Blue’ in de bandnaam was en dat het van eind jaren 90 was en dat je het dan vindt en dat het alleen al een geweldig nummer is omdat het je gelukt is.
9 augustus: Stian Westerhus – There’s a Light
Synthpop, maar dan anders.
10 augustus: Yugen Blakrok – Morbid Abakus
“Took self on an odyssey, low key like Odin’s seed
Language mathematical, let digits set the oldest scene
From the point of origin beyond the species after us
Checking one, two over the microphone abacus”
(Tip van ex-Sub Martijn Busink)
11 augustus: Squid – Houseplants
Deze speelde Spotify automatisch af na Viagra Boys. Dat is een wel heel goede match. Ze komen nog naar Rotterdam ook.
12 augustus: vergeten
13 augustus: vergeten
14 augustus: vergeten
15 augustus: vergeten
16 augustus: John Coltrane – Blue World
Lag nog gewoon ergens in het archief te verstoffen. Opgenomen tussen de sessies voor Crescent en A Love Supreme.
17 augustus: Yung Internet – Van M’n Leven Niet
De ‘Bohemian Rhapsody’ van de nedersoundcloudrap.
18 augustus: Paul Revere & the Raiders – Hungry
Once Upon a Time in Hollywood is verre van mijn favoriete Tarantino-film, maar de setting geeft de man wel weer eens flink uit te pakken op soundtrackgebied. Paul Revere & The Raiders krijgen de meeste shout outs van mr. Pulp Fiction. En natuurlijk niet de bekende hits als ‘Indian Reservation’, ‘Kicks’ of ‘Steppin’ Out’, maar deep cuts als dit ‘Hungry’.
19 augustus: Tropical Fuck Storm – Braindrops
Net zo episch als de mat van Gareth Liddiard.
Het album komt vrijdag uit en dat kan op basis van de vooruitgeschoven tracks al bijna niet anders dan geweldig zijn.
20 augustus: The Weather Girls – It’s Raining Men
IJzeren klassieker natuurlijk en de video is heerlijke eighties camp. Maar vooral om één van mijn favoriete muziek-YouTubers on de aandacht te brengen: Todd in the Shadows.
Dankzij zijn video over dit nummer weet ik nu dat de ‘Gonna Make You Sweat (Everybody Dance Now)’ zangeres achter de schermen ook één van de Weather Girls was.
21 augustus: Blanck Mass – Love Is a Parasite
22 augustus: Drahla – Stimulus for Living
De eerst 1:20 even overslaan (gelukkig alleen in de video) voor een fijn staaltje Sonic Youth-verering.
23 augustus: Exhumed – Ravenous Cadavers
Goed nummer sowieso, maar dikke bonuspunten voor gitaarsolo/break-stukje.
24 augustus: The Haunted – All Against All
25 augustus: Bad Religion – Walk Away
26 augustus: The Catheters – I Fall Easy
De typische rocksound van de Pacific Northwest. Op SubPop ook. Ik ben gek op die huilende manier van zingen.
27 augustus: Vale of Pnath – Spectre of Bone
“Modern metal, I don’t give a fuck.” Of soms toch wel, zoals bijvoorbeeld bij de frisse technische twist die Vale of Pnath aan de overbekende melodeathsound geeft.
28 augustus: Iguana Death Cult – Bright Lights
Lokale helden die op 25/10 een nieuw album op het coole Innovative Leisure Records uitbrengen.
29 augustus: Smoke Fairies – Out of the Woods
Deze Engelse folkrockgroep bestaat al een tijdje, maar ik ontdek ze nu pas. Op basis van deze ene track voor fans van Hexvessel en Wolf People, maar het kan dus een muzikaal uitstapje zijn.
30 augustus: Tool – Culling Voices
Eigenlijk was dit niet de bedoeling; na de eerste kennismaking met de titeltrack was ik helemaal klaar om dit een langdradig en voorspelbare plaat te vinden. Maar nu viel ineens juist bij het luisteren van die album openende titeltrack al snel het kwartje: dit is Tool in fühlige krautrock-modus. Als je niet luistert met het idee van ‘Stinkfist’ of ‘Sober’ in je hoofd, maar “Tago Mago met metalinvloeden” en je gaat in hippiemodus met de groove mee, dan werkt het ineens en doet Tool zelfs iets nieuws met de bekende bouwstenen.
Nou ga ik niet zeggen dat het het wachten waard was; geen enkele plaat is dat en ik heb het ellenlange ding nog maar één keer geluisterd. Maar het is in ieder geval voor nu een positieve verrassing, ook al waren de verwachtingen laag.
Op één punt durf ik het na die ene keer luisteren al wel een meesterwerk te noemen: de productie. Fear Inoculum is de nieuwe standaard van wat je kan bereiken met moderne opnameapparatuur en een onbeperkte hoeveelheid geld en tijd. Elk detail is te horen, er zit enorm veel diepte in, maar tegelijk klinkt het toch heel natuurlijk; vooral Maynard lijkt soms recht naast je te staan te fluisterzingen.
31 augustus: Jonas Brothers – Only Human
Zie de Hit Me! van week 34 voor meer info.