[cd, Miasmah/Baked Goods]
In 2005 en 2006 gooit de in Zweden geboren componist en producer Marcus Fjellström hoge ogen met zijn releases Exercises In Estrangement en Gebrauchsmusik. Hierop hoor je postklassieke muziek, die zowel met strijkers als elektronica tot stand komt. Een ieder die vandaag de dag een dergelijke omschrijving hoort denkt meteen aan het Miasmah label. Nu wil het toeval dat na vier jaar stilte eindelijk het nieuwe album Schattenspieler (schaduwspeler) verschijnt op dat label. Marcus, inmiddels woonachtig in Berlijn, heeft overigens niet stilgezeten, maar zich gericht op andere media, werken voor diverse orkesten en (niet uigebrachte) scores. Hij trekt hier in feite de lijn door van zijn vorige werken, ook al is de muziek nu nog consistenter. Hij combineert neoklassieke muziek met experimenten, elektronisch dan wel akoestisch. De basis wordt veelal gelegd met zachte jagende strijkers, die behoorlijk angstaanjagend klinken. Dit wordt versterkt door al die ronddolende geluiden die te pas en te onpas opduiken. Dat kunnen kraakjes en bliepjes zijn tot echoënde belletjes, rinkelend glas en Afrikaanse duimpiano’s. En dat allemaal op redelijk ingehouden wijze. De spookachtige, desolate atmosfeer die dan ontstaat is soms echt huiveringwekkend. Doods, doemachtig maar met emoties. En bovenal uiterst droefgeestig. Het is de ideale soundtrack geworden voor de schemer en de duisternis in een surrealistische setting. Het zal liefhebbers van Jacaszek, Rafael Anton Irisarri, Kreng, Jasper TX, Xela, Deaf Center, Bohren Und Der Club Of Gore en Angelo Badalamenti ongetwijfeld aanspreken. Onbeschrijflijk, aangrijpende pracht, zoals je die maar zelden hoort.
Luister Online bij Soundcloud:
Schattenspieler (album)
door Jan Willem Broek