[cd, Nuun/Metamkine]
[7”/download, Machinefabriek]
Ondanks een stagnerende economie draait de Machinefabriek gewoon op volle toeren. Dit project van de inmiddels in Rotterdam gevestigde muzikant Rutger Zuydervelt weet productie, kwaliteit en diversiteit naadloos aan elkaar te koppelen. Kritische tongen beweren wel eens dat zoveel releases niet goed kunnen zijn, maar ik durf dat stellig te bestrijden. Zeker omdat er uit de gitaar- dan wel elektronische muziek of combinaties ervan telkens weer andere, hoogwaardige releases volgen die dikwijls toonaangevend zijn. Creativiteit moet je niet beteugelen maar omarmen! Zijn nieuwste album Stroomtoon, de discografie loopt al dik in de honderd, verschijnt in de “Climax” serie van het Franse label Nuun. In 5 tracks, simpelweg “Eén”, “Twee”, “Drie”, “Vier” en “Vijf” geheten, brengt hij 36 minuten vol elektronische klanken, die hoofdzakelijk sfeervol zijn en af en toe juist heel duister. Je zou het kunnen bestempelen als minimal musique concrète of iets dergelijks. Het materiaal is tot stand gekomen toen Rutger aan de slag is gegaan om een live optreden voor te bereiden. De klanken komen van analoge apparatuur en enkele loop-pedalen. Het is voor een deel white noise van de apparatuur, hetgeen ook door bijvoorbeeld Bruce Gilbert (Wire) nog wel eens gehanteerd wordt. Net als deze artiest brengt Machinefabriek de klanken hier rauw, zij het dat ze toch redelijk warm, ritmisch en harmonieus naar voren komen. Diverse drones, kraakjes, piepjes en pulserende ritmes kronkelen door en om elkaar waardoor er een consistent geheel uitrolt. De tot de verbeelding sprekende tracks zijn gelaagd en weten mede daardoor te intrigeren en voor diepgang te zorgen. Het geluid uit stroom gestroomlijnd tot geweldig, genietbare geluidsstromen.En ja ook nu komt een Machinefabriek release weer niet alleen. Niet dat ik alles dat uit is gekomen dan heb besproken, maar dat terzijde. Het sluitstuk van de trilogie met Celer, het ambientproject van de Amerikaan Will Long, is nu een feit. De samenwerking start na een optreden en ontmoeting in Tokio in 2010. De serie 7”-es wordt na Maastunnel / Mt. Mitake en Numa / Penarie afgesloten met Hei / Sou, waarop wederom twee tracks staan van bij elkaar ongeveer 10 minuten. Daarnaast krijg je ook weer 2 te downloaden video’s van Marco Douma. De twee tracks bevatten niet zoals de voorgaande singles enkel serene ambient, maar ook wat luidere klanken en ritmischer en speelsere elektronica. Frivool is misschien een stap te ver, maar het neigt er wel naar. Het is een luisterrijk elektronisch bubbelbad in combinatie met filmische muziek en symfonische, droefgeestige klanken. Een prachtige afsluiter van een innemende serie!
Luister Online bij Soundcloud:
Stroomtoon (album preview)
door Jan Willem Broek