[cd/lp, Basses Frequences/ Small Doses]
De Franse DJ, radiomaker, recensent, ex-labelbaas en muzikant/draaitafelspecialist Philippe Petit maakt bijna sneller muziek dan ik schrijven kan, maar gelukkig altijd weer anders en van hoog niveau. Hij is vooral geïnteresseerd in het creëren van duistere soundtracks en ziet zichzelf liever als “musical travel agent” dan componist. Samenwerken lijkt het sleutelwoord in zijn carrière, hetgeen hij voor een groot deel overhoudt aan zijn dagen als labelbaas van Pandemonium en BiP_Hop. Hij heeft een lijst met bevriende artiesten om U tegen te zeggen. Dat komt tot uiting in zijn solowerken, de band Strings Of Consciousness en de samenwerkingsverbanden met artiesten als K11, Lydia Lunch, Cosey Fanni Tuti, Cindytalk, PAS, Ron Anderson, Robert L. Pepper, James Johnston, Vultures Quartet, Chapter 24 en Eugene S. Robinson, Foetus, Graham Lewis, Scanner, My Brightest Diamond, Faust Barry Adamson, Mira Calix, Fanny Tutti, Justin Broadrick, Simon Fisher Turner, Kammerflimmer Kollektief, Edward Ka-spel, Jarboe, Leafcutter John, Banabila, Simon Whetham enzovoort. Nu werkt hij samen met Asva.
Asva wordt in 2003 opgericht door George Stuart Dahlquist, die als bassist deel uitmaakt van Burning Witch, Goatsnake, Loaded en Sunn O))). Met Asva boort hij steeds weer andere drone en doom kanalen aan, waar ook elementen van metal, folk, noise, avant-garde en pop gebruikt worden. Hij krijgt door de jaren heen ruggensteun van leden uit Secret Chiefs 3, Burning Witch, Kayo Dot, Mother Love Bone, Master Musicians Of Bukkake en Mr. Bungle. De laatste tijd is Dahlquist vooral actief op het orgel, waarmee hij muziek voor film en dans maakt.
Beide heren ontmoeten elkaar in 2009 wanneer Strings Of Consciousness het voorprogramma vormt voor Asva in Parijs. Ze blijken over veel gemeenschappelijke ideeën te beschikken, die zich vermoedelijk in de duisternis afspelen, hetgeen ze nu gezamenlijk ten toon spreiden op hun album Empires Should Burn. Dahlquist is hier onder meer te horen op pomporgel, spoken word, drum en uiteraard bas, terwijl Petit cymbalum, draaitafels, elektronica, (elektrische) piano, percussie, gitaar, toetsen, veldopnames en strijkers in de strijd gooit. Hiermee brengen ze 5 composities met een totale lengte van 45 minuten. Het zijn intense klanklandschappen die zoals verwacht gitzwart en filmisch zijn. Beide drijven elkaar naar hogere sferen. De muziek is namelijk een machtige, psychedelische hybride van het werk van beide muzikanten, dat wil zeggen dat de duistere soundtracks van Petit omstrengeld worden door de meer drone gerelateerde muziek van Dahlquist en omgekeerd. Daarbij hoor je met enige regelmaat op spookachtige wijze spoken word. Naast die van Dahlquist zijn ook Edward Ka-Spel (Legendary Pink Dots), Jarboe (Swans, (World Of) Skin) en Bryan Lewis Saunders (Hed Zeppelin) te horen, hetgeen maar eens te meer onderstreept dat samenwerken in hun bloed zit. In plaats van de meer musique concrète-achtige en experimentele muziek die met name Petit de laatste tijd laat horen, weten ze hier een meer sfeervol geluid aan de dag te leggen, zij het in het donkerste parallelle universum dat je bedenken kunt. De diepgravende pracht weet je drie kwartier in een stevige houdgreep te nemen en laat je ademloos achter. Een groots, visionair en meeslepend meesterwerk.
MP3’s:
Sweet Dreams Asshole
The Star Implodes
door Jan Willem Broek