loscil – Endless Falls

141-loscil [cd, Kranky/Konkurrent]

De Canadese muzikant Scott Morgan maakt al bijna een decennium sier met zijn ambientproject loscil. Zijn muziek is doorgaans een mooie mix van klassieke instrumenten en elektronica, waardoor hij een organisch en warm geluid weet te creëren. Het klinkt ook dikwijls behoorlijk georkestreerd, wat alles te maken heeft met zijn universitaire opleiding componeren. Hij heeft vier cd’s gemaakt op het prestigieuze Kranky label, waarvan de laatste al bijna 4 jaar terug. Tussendoor drumt hij ook nog wel eens bij de rockband Destroyer. Vorig jaar komt er na 3 jaar stilte een zeer fraaie epee uit op het Ghostly International label, die doet snakken naar een volledig album. Dat vijfde werk Endless Falls is dan nu ook een feit geworden. De cd opent sfeervol met het geluid van regen, waarna de viool van Kim Koch intrede doet en er een prachtig neoklassiek ambientklanklandschap ontstaat. Daarna gaat de muziek iets meer de elektronische kant op, maar altijd met die organische, menselijke factor. Naast Kim spelen namelijk ook pianist Jason Anthony Zumpano en fluitist Robert Sparks (bass recorder) regelmatig een gastrol. Scott heeft in totaal acht composties gefabriceerd die tussen de 6 en 9 minuten eindigen. Allen zijn gehuld in een prachtig mystieke en melancholische atmosfeer. De muziek bestaat uit lichte drones, zwoele uitwaaierende ambient, zacht pulserende beats en de klassieke inbreng van de gasten. Vanaf het begin tot het eind neemt hij je mee op een filmische droomreis die tot de verbeelding spreekt. De surrealistische ambiance is er één die je wilt blijven omarmen, zo wonderschoon. Het is zo’n natuurlijk geheel dat je regelmatig vergeet dat je naar hoofdzakelijk elektronische muziek aan het luisteren bent. In de slottrack hoor je voor het eerst bij loscil een stem en wel die van Daniel Bejar. Hij brengt bezwerende spoken word op een mysterieus en prachtig pulserende ambientondergrond. Dit nummer eindigt zoals de cd is begonnen weer met regen. De cirkel is rond. Ter referentie moet je denken aan Stars Of The Lid, Biosphere, Bird Show, Marsen Jules, Helios, David Kristian en Pan American. Scott heeft zijn meest diepgaande, mooiste en beste werk tot nu toe afgeleverd. Zijn magnum opus, hoewel de groei er nog lang niet uit lijkt. Meesterlijk!

door Jan Willem Broek

Comments

comments

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.