[cd, Karlrecords/Sonic Rendezvous]
Ondanks de fraaie Nederlands klinkende naam Laurent De Schepper Trio, is dit een Duits trio uit Leipzig. Geen idee waar de leden Isabel Fischer (bas), Lars Oertel (drums) en Thomas Bär (saxofoon) deze naam vandaan hebben, maar dat hindert ook niks bij de beluistering van hun muziek. Ze hebben in 2010 al de in eigen beheer uitgegeven mini Telemark op hun naam staan, waarmee ze gelden als belofte in de levendige, jonge Duitse jazzscene. Vanaf 2005 delen Fischer en Oertel tevens de band Les Clochards Du Monde, waarvan al een 10” (2005), een lp (2007), een live cd (2009) en een ep (2012) zijn verschenen. Hierop bewegen ze zich nog in de spannende artrock en jazz hoek. Die avontuurlijkheid nemen ze mee naar dit nieuwe project.
Aquanaut kan je dus zien als het werkelijke debuut van dit trio. Ondanks dat je de hoofdmoot onder de nu jazz kunt scharen, bewegen ze teveel kanten op en met teveel tempowisselingen om het daadwerkelijk zo te bestempelen. Dat niet alleen omdat ze genres doorkruizen als een mes door zachte boter, maar ook de diverse ritmes passen dikwijls niet één op één bij de jazz. De saxofoon doet regelmatig denken aan de nu jazz van Nils Petter Molvær, met dezelfde tot de verbeelding sprekende kracht, maar brengt je ook bij de experimentele jazz van Jon Hassell, de avant-gardistische blaaspartijen van Tuxedomoon en The Legendary Pink Dots. De basritmes, soms ingetogen en op andere momenten weer flink rockend doen de associaties weer uiteen waaieren van Tortoise tot Sonic Youth. De roffelende drums zouden niet misstaan bij Roni Size, Portishead, William Hooker of een hedendaags jazzcombo. Heel spaarzaam duikt de zang van ene Sevenold op, die vooral als een extra sfeermaker werkt. Leg je dit allemaal in verschillende combinaties over elkaar heen, dan krijg je een bloedstollend caleidoscopisch beeld met de jazz als verbindende lijm. Door deze bijzondere aanpak en de virtuositeit van de drie leden kom je bij wijze van spreken ergens tussen Embryo en Talk Talk uit. Het beste is om dit allemaal te vergeten en er gewoon naar te gaan luisteren. Hoewel de muziek uiterst complex in elkaar steekt, is het toch een aangenaam en goed doorwaadbaar album geworden. Op de hoes staat al “for headphone lovers”, iets dat ik alleen maar kan beamen. Want hetgeen je onder de koptelefoon ervaart is werkelijk sensationeel, waarbij het haast onvoorstelbaar lijkt dat ze maar met z’n drieën zijn. Verbluffende pracht!
door Jan Willem Broek