Klimperei – Improvisations With Myself, Vol. 1
[cd, InPolySons/Musea]
Yann Tiersen en Pascal Comelade zijn ermee weggelopen, maar één van de grondleggers van het met speelgoed gevulde, avant-gardistische kamermuziek genre is toch ook echt wel de Franse band Klimperei en alle voorlopers en zijprojecten. Dit inmiddels soloproject van Christophe Petchanatz is al zo’n 23 jaar een trouwe leverancier van de unieke speelse muziek. Tijd om op je 25ste cd het eens anders te doen moet Christophe gedacht hebben. Hij is voor zijn nieuwste werk Improvisations With Myself, Vol. 1 een week of 3 bezig geweest met eh ja vooral zichzelf. Spontane improvisaties en composities met een groot deel van zichzelf gesampled werk. Een reden om dit te doen is geweest omdat hij even niemand kan vinden om mee samen te werken. Het levert 40 nummers op die bij elkaar bijna een uur duren. Met speelgoedinstrumenten, gitaar, banjo, synthesizer, bas, piano- en strijkgeluiden en bevreemdende zang maakt hij pakkende, korte composities die wellicht ooit gaan dienen voor een samenhangend album. Aan de andere kant vormen deze improvisaties ook gewoon echte liedjes en is het album als een vreemd liedjesalbum te beluisteren. Het doet me nog het meest aan de merkwaardige songs van The Residents met het gegrom van Tom Waits denken, naast de helemaal bovengenoemde artiesten. De muziek klinkt zowel toegankelijk als experimenteel, opzwepend en ingetogen, aangenaam en heel surrealistisch. Klimperei blijft een overheerlijke, unieke band. Ook in dit nieuwe jasje.
MP3’s:
The Cat Is Dead
Karl Friedrich May
Le Pochon De M. Chaber
door Jan Willem Broek