Kiln – meadow:watt

M-w_digipakcover[cd, Ghostly International/Konkurrent]

De heren Kevin Hayes, Kirk Marrison en Clark Rehberg III, ooit uit Michigan en tegenwoordig Peninsula, zijn een bijzondere eenheid, die ik al ruim 15 jaar in verschillende formaties aantref. Dat is in eerste instantie in Fibreforms. Hiermee maken ze rustieke postrock met gruizige en experimentele uitstapjes, dat het beste aansluit bij Talk Talk en Bark Psychosis. Melancholische, licht mysterieuze gitaarmuziek met een enkele beheerste uitbarsting en bij alles, want dat is altijd hun insteek geweest, met een live gevoel erbij. Het levert een prachtig album en een epee op. Vervolgens maken ze parallel hieraan experimentele ambient in de groep Waterwheel, waarmee ze één album afleveren. Opvallend is dat de muziek altijd wel iets organisch heeft. Tijdens het korte bestaan van die andere projecten zijn ze ook al hun lang lopende Kiln gestart, maar komen na het eindigen van de twee eerdere groepen pas met hun eerste release op de proppen. Kiln draait meer om de getextureerde klanklandschappen vol organische elementen, drones, postrock en elektronica, die dikwijls abstract en experimenteel zijn. Het levert een eigenzinnige sound op, waar ze per album net andere accenten aanbrengen en bepaalde stijlen meer naar de oppervlakte laten komen. Het levert door de jaren heen vier officiële cd’s, een aantal in eigen beheer uitgegeven cd-r’s en mini cd’s op. De laatste cd Dusker is alweer van 2007. Hierop laat de band ook meer IDM horen, vermengd met hetgeen ik eerder genoemd heb. Een apart trio, dat een totaal eigen weg lijkt uit te stippelen.
Hierdoor kan het dus ook zo maar 6 jaar duren eer opvolger meadow:watt eindelijk het licht ziet. Ze brengen 9 tracks met een totale lengte van 52 minuten, waarin ze hun geluid duidelijk weer hebben bijgesteld. De basis wordt gevormd door gruizige ambient, die ze aanvullen met gortdroge beats en organische geluiden. Ze brengen subtiele ritmes aan en larderen de muziek met IDM, glitch, postrock elementen en (geluiden van) hoorns en fluiten. De muziek mag dan hoofdzakelijk elektronisch tot stand zijn gekomen, de output heeft meer de warmte van klassieke instrumenten meegekregen, doordat de elektronica omzwachteld lijken met dekens. Enkel de ritmestructuren en de soms robotachtige benadering doen je beseffen dat het op andere wijze gefabriceerd is. Het is een zowel mysterieus als meeslepend geheel geworden. Kiln laat hier een verbluffende kruisbestuiving horen van Talk Talk, Autechre, Four Tet, Tape, Kreidler, Biosphere, White Winged Moth, Tied+Tickled Trio en Loess. Een atmosferisch en buitengemeen fraai album!

door Jan Willem Broek

Comments

comments

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.