[lp, Kranky/Konkurrent]
Ken Camden is een gitarist uit Chicago, die eveneens deel uitmaakt van het noisegezelschap Implodes. Hij debuteert nu op het prestigieuze Kranky met de lp Lethargy & Repercussion. Hoewel ik het stupide vind en neigen naar muzikale zelfmoord door alleen een lp uit te brengen, moet gezegd worden dat wat hij hier laat horen zeer de moeite waard is. Een cd waardig zou ik zeggen, of wellicht toch de aanschaf van een platenspeler. Hij brengt niet simpelweg gitaarmuziek ten gehore, maar elektronische en andere bewerkingen ervan die laveren van de 70-er jaren naar nu en van het Verre Oosten naar het moderne Westen. Als je zijn muziek hoort heb je het idee dat er vele mensen aan het werk zijn, maar het zijn slechts zijn zorgvuldig geprepareerde lagen die hij op elkaar stapelt. Toch overlaadt Ken je niet met overtollig veel geluid, maar weet hij zich te beperken tot essentiële elementen. Door de fijn repeterende patronen, maar ook door de diverse psychedelische momenten gaat er een behoorlijk hypnotiserende werking uit van de muziek. De rondfladderende drones cirkelen regelmatig dreigend en in psychedelische kleuren rond de gitaarklanken waardoor er een muzikale duels uitgevochten lijken te worden. Het mooie is dat hij alles, op de laatste track na, realtime heeft opgenomen, waardoor de muziek ook de spontaniteit behoudt. Die laatste track “Jupiter” klinkt het modernst en benadert het meest neoklassieke artiesten als Seasons (pre-din), Zelienople, Celer, Chihei Hatakeyama en Richard Skelton. De andere vijf soundscapes zijn meer grofkorrelig en bevatten elementen van Pink Floyd, E.A.R. (Sonic Boom), Brian Eno, Faust en King Crimson met hier en daar wat Oosterse kruiden van Tavin Singh. Al met al een heel bijzonder geluid en daarmee ook een redelijk geniaal debuut.
Luister Online bij Myspace:
Raagini Robot
door Jan Willem Broek