Junkboy – Three
[cd, Enraptured/Konkurrent]
Het Enraptured label gaat al een behoorlijke tijd mee en kenmerkt zich door veel nostalgische Britse releases van hoge kwaliteit. Ze zijn wars van trends, wat hen alleen maar sympathieker maakt. Een band die daar bij uitstek op thuishoort is Junkboy. De broers Mik en Rich Hanscomb bedienen in wisselende settings de nostalgische medemens zoals ze het zelf noemen van “leftfield pop music for head, heart and soul”. En daar hebben ze wel gelijk in. Het is muziek die meerdere genres herbergt, maar die tegen de popmuziek aan blijft leunen. Op hun derde album Three weten ze dat te perfectioneren. Maar liefst zes gastmuzikanten rukken aan met fluit, banjo, hoorn, ebow, drums en zang. Hiermee maken ze een dwarsdoorsnede van de indierock uit de jaren tachtig en negentig, waardoor je een weemoedige kruisbestuiving van new wave, shoegazer, pop, jazz, postrock, folk en altcountry krijgt. Ze creëren hiermee een zwoele atmosfeer, waarbinnen het heerlijk mijmeren is. Daarbij moet je denken aan de nachtelijke jazzcapriolen van Tortoise, de singer-songwriter kwaliteiten van Elliott Smith en Nick Drake, de shoegazer met wave elementen van Slowdive en de Pale Saints, de postrock van Hood, de afgekloven country invloeden van 16 Horse Power, de breekbare pop van Talk Talk en de liedjes van Brian Wilson. Het is ondanks alle invloeden een zeer consistente plaat geworden die je op een geweldige, denkbeeldige trip meeneemt door de tijd. En daarbij komen ze toch verfrissend en modern uit de hoek. Droompop noemen ze dat wel. Bijzonder fraai album!
Luister Online bij Myspace:
There Is Light / Fidlam Benz
door Jan Willem Broek