[cd, Rune Grammofon/Konkurrent]
Susanna And The Magical Orchestra, Jaga Jazzist, Shining, Solveig Slettahjell en The National Bank delen allen dat ze met pianist/componist Morten Qvenild werken of hebben gewerkt. In 2003 komt daar ook nog het project In The Country bij, samen met contrabassist Roger Arntzen en percussionist Pål Hausken. Op hun debuut This Was The Pace Of My Heartbeat (2005) zorgen ze voor de meest jazzy plaat op het prestigieuze Rune Grammofon label, terwijl die cd ook klassieke, ambient- en postrock-invloeden kent. Ruim een jaar daarna presenteren ze hun bloedstollende meesterwerk Losing Stones, Collecting Bones, waar ze ook country, folk en blues integreren in hun geluid. Hier zijn ook gastzanger Stefan Sundström en gitarist Marc Ribot van de partij. Daarna is het even stil, wat ze nu doorbreken met hun derde album Whiteout. Dat begint meteen met een prachtig verstild nummer dat zo op een Susanna of David Sylvian album zou passen. Mystieke, ingetogen klanken die een filmische sfeer neerzetten. Deze sfeer trekken ze ook de nummers erna door, al sluipen er stiekem ook progrock elementen in het geluid naast de jazz die ze altijd al omarmen. Het is ambient met piano waarbij de percussie en de contrabas voor de meer rockgeoriënteerde klanken zorgen. Maar ook met de piano wordt meer geïmproviseerd. Daarnaast implementeren ze synthesizers, rhodes, spaarzame zang en de door Andreas Mjøs (Jaga Jazzist) verzorgde gitaar, vibrafoon, programmering en percussie. Ze creëren een rokerig, nachtelijke atmosfeer waar de nachten zeker in het tweede deel van de cd af en toe rumoerig kunnen verlopen, zonder teveel aan de genoemde sfeer in te boeten. Daarbij is het allemaal zeer melancholisch, wat het allemaal nog eens extra mooi maakt. Bohren & Der Club Of Gore, Miles Davis, Steve Naive, Jaga Jazzist, Humcrush, Tortoise, Sigur Rós en Food dienen allemaal ter referentie. Het is het beste wat de band tot nu toe heeft voortgebracht, terwijl het voorgaande al op een hoog niveau is. Met hun zomers zwoele nachtelijke pracht staan ze dan ook terecht dit jaar op het North Sea Jazz festival. Het zevende en laatste nummer van ruim 19 minuten, waar sfeervolle zang met jazzy ambient en progrock hand in hand gaan, vormt de absolute kroon op dit meesterwerk.
MP3’s:
Kungen
Ursa Major
Mother
Luister Online:
Whiteout
door Jan Willem Broek