[cd, Chemikal Underground/Konkurrent]
Het uiteengaan van de schitterende Schotse band Arab Strap in 2006 zal niet de geschiedenisboeken ingaan als het meest heugelijke feit in de muziekwereld. Niet dat hun muziek nou zo vrolijk is, maar wel steengoed en vol melancholische, nachtelijke pracht. Daarna heb ik meer op met de muziek van Aidan Moffat (zowel met Lucky Pierre, The Best-Offs en Bill Wells als solo) dan diens voormalig partner in crime Malcolm Middleton. Maar nu komt die laatst genoemde met een nieuw zijproject Human Don’t Be Angry, waarbij hij de naam ontleent aan het welbekende spel Mens Erger Je Niet. Hij is ook even klaar met zijn albums die draaien om zijn woorden en zijn ergernissen en belevenissen. Bij HDBA richt hij zich in eerste instantie op de muziek, dat een soort duistere elektro-pop is geworden. Het draait met name om zijn gitaarspel en de sfeervolle en stuwende elektronica/beats, aangevuld met fragiele pianopartijen, opzwepende en stemmige drums en zo nu en dan ook met zang. Naast de elektro-pop doorkruist hij met zijn heerlijk droefgeestige muziek ook genres als post-rock, indie, krautrock en singer-songwritermuziek. Zijn gelijknamige album weet me vanaf de eerste noot te grijpen, hetgeen bijzonder is gezien ik er door Malcolm’s eerdere muziek met lichte tegenzin aan begin. Des te groter is het plezier. Het doet me in zekere zin wel denken aan de muziek en vooral de melancholische sfeer van Arab Strap, zij het dat Malcolm een lichter geluid aan de dag legt. Hij brengt stemmige ballads die enigszins aan de Tindersticks verwant zijn, elektronisch getinte pop zoals Suckle dat zo mooi kon, rustieke post-rock stukken die herinneringen oproepen aan Mogwai en meer uptempo krautrock- en avantpop-achtige muziek waar je ook wel eens aan Tarwater of Steve Hauschildt moet denken. Maar het klinkt vooral als Malcolm Middleton, die zichzelf op een frisse manier herpakt heeft en weer iets tegen zijn oude band aanschurkt. Ook als hij nu zingt komen zijn woorden veel meer binnen. De cd kent veel juweeltjes (beter dan onderstaande track) en is ook in z’n totaal erg goed en consistent geworden. Prachtig omlijste melancholie, waar geen mens zich aan zal ergeren.
Luister Online bij Soundcloud:
H.D.B.A. Theme
door Jan Willem Broek