Mag ik uit de serie gevallen kabinetten Balkenende IV? Kwartet! Minder dramatisch maar zeker net zo speels zijn onze lijstjes uit het:
We luisterden naar: Monade, Liars, Sade, Caro Emerald, The Beautiful Schizophonic, Michael Gira, Nicholas Szczepanik, M. Ashraf en Pomegranates. En keken naar: bepoalde dingen.
Monade – Monstre Cosmic
Stukken spannender dan de laatste Stereolab-cd is het derde solo-album van Laetitia Sadier onder de naam Monade. Geen zolderkamergeneuzel, maar een voltallige band. En die speelt verrassend veel up-tempo stukken die halverwege toch ineens een andere kant opgaan, gecombineerd met dromerige melodieën, strijkers, farfisa-orgel en blazers. Stereolab zelf is nooit ver weg, maar dat is hier een aanbeveling.
Liars -Scissor
Nog nooit leek een Liars-nummer zo erg op de ingetogen Radiohead, totdat ze ineens de beuk erin gooien. Met niet te missen video.
Deze week heb ik mainstream-neutraal naar muziek geluisterd!
Sade – Soldier Of Love (cd, Sony)
Vroeger vond ik de muziek van Sade wel oké, niet meer dan dat. Ik heb uit nostalgische overwegingen ooit een verzamelaar gekocht, want een hele plaat was toch teveel van het goede. De in Nigeria geboren en tegenwoordig Britse Sade Adu heeft een zachte, enigszins gladde stem en als je daar continu gladde muziek onderzet slaat de verveling snel toe. Nu heb ik haar sinds haar eerste twee albums nooit serieus meer gevolgd, maar een paar fragmenten -mede dankzij een link van Martijn B- van haar nieuwe, pas zesde album in 25 jaar maakte me toch weer nieuwsgierig. Ik ben namelijk niet iemand die categorisch een artiest uitsluit. Geheel onverwacht weet ze me 10 jaar na haar laatste album ineens te ontroeren en mee te slepen. De muziek is minder glad mede door de prettige elektronica en daarnaast door het gebruik van echte strijkers (viool, cello) en blazers (trompet). En ja, er staan ook wel typische popelementen op die van mij niet per sé hoeven maar het gros is gewoonweg prachtig. Veel uiterst melancholische, soulvolle songs die je weten te raken. Het kan liggen aan mijn onwetendheid, maar volgens mij is dit haar meest complete, diepgaande en mooiste album tot nu toe. Prachtig!
Bekijk/luister op Youtube:
Caro Emerald– Deleted Scenes From The Cutting Room Floor(cd, Grandmono)
De Nederlandse zangeres Caroline van der Leeuw brengt onder haar alterego Caro Emerald onvervalste ballroom jazz ten gehore met mambo en tango invloeden. Terug in de tijd, maar toch helemaal van nu. De Martini-reclame ten spijt, want man wat is die drank toch goor, weet ze een smakelijk, eigenzinnig en tijdloos album uit te brengen. De sterke muziekarrangementen van David Schreurs, Vincent Degiorgio en Jan van Wieringen mogen er dan ook wezen. Het doet me wel enigszins denken aan Gry, het Deens/Duitse project waar ook FM Einheit een groot aandeel aan had, vermengd met de platte lol van Lilly Allen. Heerlijke suspense zonder dat het ooit te vrolijk wordt.
Luister Online:
Album snippers
The Beautiful Schizophonic– Erotikon(cd, Crónika)
Alleen om de naam zou je deze artiest al willen aanschaffen. De Portugees Jorge Mantas is een meester in de ambient drones. Hij doet dat wel op bijzonder zwoele, emotionele en breekbare wijze. Hij zit in de hoek van Celer, Seasons (pre-din), Stars Of The Lid, loscil en Richard Skelton. Niet bepaald de minsten inderdaad. Dit album van vorig jaar mag er dan ook wezen. Sentimentele pracht.
Luister Online:
Bambilány
Michael Gira– I Am Not Insane(cd+dvd, Young God Records)
Om de wedergeboorte van de Swans later dit jaar te kunnen bekostigen heeft Michael Gira zijn zoveelste akoestische soloalbum gemaakt. Deze is voorzien van allerlei zeer persoonlijke artwork. Veel belangrijker is dat Gira enkel gewapend met akoestische gitaar en zijn priemende, zware stem huizenhoog overeind blijft en geweldige muziek weet te produceren. Muziek die je ongenadig bij de keel grijpt. Juist door de kaalheid is de impact des te groter. Voor wie de muziek van Gira kent (Swans, The Angels Of Light, Skin, The World Of Skin, The Body Lovers) weet dat het nooit lichte kost betreft. Maar dat doet uiteraard niets af aan de overweldigende schoonheid van de muziek. Ik ben op voorhand al heel erg benieuwd naar de nieuwe Swans cd van de 56-jarige zanger, maar voor nu mag deze cd er wezen. Overigens is de cd as we speak volgens mij al uitverkocht.
Luister Online bij Myspace:
No Words/No Thoughts
Luister Online:
I Am Not Insane(albumsnippers)
Nicholas Szczepanik – The Chiasmus (cd, Basses Frequences/ Sentient Recognition Archive)
Ik citeer Martijn B voor het gemak en omdat hij gelijk heeft: “Omsloten door korte uitbarstingen van bruuske noise zodat je wel oppast niet weg te sukkelen en er toch maar even bij blijft. Dat is een goede zaak want Nick levert een hele fraaie ambient drone af.”
Luister Online:
The Silhouettes of a Winter’s Sunset
M. Ashraf Dekha Jaye Ga
M. Ashraf Uf Yeh Beevian
Als nasleep/verfijning op de geweldige The Sound Of Wonder! compilatie heeft Finders Keepers twee volledige soundtracks outgebracht (samen op cd, maar veel leuker ook twee 10″ vinylschijven). Een aantal nummers kennen we al maar er staan ook meer experimentele zaken op die op de verzamelaar met de nadruk op de liedjes, niet aan bod kwamen. Een beetje voor de collectors dus, maar ik kom niet om in het Lollywood materiaal, dus toch leuk.
Pomegranates
Bovendien moest deze ook besteld worden. Eindelijk is hij er, de Fars-Funk verzamelaar die al zo lang in de pijpleiding stond. Eindelijk Zia’s Helelyos, dé ultieme Perzische ‘rare groove’, op zwart vinyl in plaats van een van