Gratis muziek in het bejaardenhuis. Tips hiervoor staan natuurlijk in onze lijstjes uit het:
We luisterden naar: Chelsea Wolfe, Blut Aus Nord, Textures, Kate Bush, Mike Patton, Svarte Greiner & Alexander Rishaug, Yellow6, The Devil’s Blood en Sunn0))) meets Nurse With Wound.
Chelsea Wolfe – Apokalypsis
Wow, wat een openbaring! Staat op Roadburn 2012, maar dat is geen directe indicator voor haar geluid: spannende doomfolk met een ingehouden, niet-hysterische Björk op zang. Subtiel en donker, met constant een bepaalde onheilszwangere ondertoon die nauwelijks goed te duiden is. Gaat volgens mij de revelatie van het festival volgend jaar worden!
Blut Aus Nord – 777 – Sects / 777 – The Desanctification
Topzware Franse avant metal, met de wortels diep in de blackmetal en industrial. Zomaar door de metalschrijver van Pitchfork uitgeroepen tot albums van het jaar; zelf ken ik ze door tip van @Grauenhaft op Twitter sinds vorige week. Geen lichte kost muzikaal gezien, en dat twee albums lang, uitgesponnen, repetitief, meedogenloos, compromisloos, inktzwart. Ben ik nog lang niet klaar mee.
Textures – Dualism
Dan “ons vaderlandse” Textures veel makkelijker in het gehoor, hoewel de muziek eigenlijk veel complexer wordt. De mannen hebben het geluk een geweldige nieuwe zanger te hebben gevonden: een harde schreeuwgrunt en prachtige, melodieuze rockstem die aan Mike Patton doet denken (hoewel minder flexibel, maar wel met meer gevoel). Goed ook hoe de band laveert tussen gecompliceerde ritmiek en hard gebeuk aan de ene kant, en fijnzinnige rock met bijna hitpotentie aan de andere. Indrukwekkend.
Kate Bush – 50 Words For Snow (cd, Noble & Brite)
Het is alweer 6 jaar geleden dat Kate met haar opzienbarende Aerial op de proppen kwam. Ze brengt hierop lange tracks die veelal richting de ambient met neoklassiek koersen. Nu is terug met haar nieuwe album, waarop ze zich wentelt in melancholische, winterse sferen. Ambientachtige muziek met piano en fraaie zangpartijen. Hier en daar een kitscherig randje, maar voor het overgrote deel smaakvol en wonderschoon.
Luister Online bij YouTube:
Snowflake
Mike Patton – The Solitude Of Prime Numbers (cd, Ipecac)
Patton is geobsedeerd geraakt door priemgetallen, mede door de verfilmde bestseller “De Eenzaamheid der Priemgetallen” van de Italiaanse schrijver Paolo Giordano. Dat heeft hij nu vertaald naar muziek. Het levert neoklassieke, filmische stukken op met her en der wat zang. Minimalistisch en toch zeer overtuigend. Ondanks dat het weer eens tijd wordt voor een echte zang/bandplaat van Patton is dit experiment zeer geslaagd te noemen.
Svarte Greiner & Alexander Rishaug – SGAR (cd-r, Svarte Greiner & Alexander Rishaug)
Het blijft klinken als een enge ziekte (ich habe ein Svarte Greiner), maar het is natuurlijk het Noorse project van Miasmah labelbaas Erik K. Skodvin, die tevens de helft van Deaf Center vormt. Svarte Greiner is echter nog duisterder en meer experimenteel. Samen met de muzikant en landgenoot Alexander Rishaug, die zelf ook veelal in melancholische en duistere vaarwateren zit, brengt hij nu een zeer gelimiteerd tour-album. Ze brengen 4 lange klanklandschappen vol neoklassiek, drones en ambient die tot de verbeelding spreken. Prachtmuziek voor diep in de nacht.
Luister Online bij Soundcloud:
SGAR (album)
Yellow6 – Drifting For The Horizon: Merry6mas 2011 (cd, Editions 6)
Sinds 1999 is het een goede traditie geworden dat Yellow6 aan het eind van ieder jaar een kerst cd, de zogeheten “Merry6mas”-serie, brengt. Hierop composities die niet op andere releases passen, zonder dat het overbodige kliekjes zijn. Ook de nieuwe editie staat weer vol heerlijk desolate gitaarambient, zoals alleen Yellow6 die maken kan. Bijzonder mooi!
Luister Online bij Bandcamp:
Drifting For The Horizon: Merry6mas 2011 (album)
The Devil's Blood The Thousandfold Epicentre
Dat duizendvoudige zou op dit tweede album van Nederlands rocktrots wel eens op alle overdubs kunnen duiden. Meer is méér, lijkt het devies. Met een Queendocumentaire vers in het geheugen denk ik dat de tape bij SL en co. ook doorzichtig begon te worden, al dan niet spreekwoordelijk. Meer psychedelica, meer dynamiek, meer koren (zelfs eentje van gruntende demonen), meer details, laagjes, strijkers, meer alles! Oók meer zelfvertrouwen bij de band en de zangeres in het bijzonder, waardoor dit alles in goede banen blijft. Ondanks alle overdaad is er altijd het liedje én de sfeer, beide van verslavende aard. Geweldig werk en ik kan niet wachten tot ik het vinyl kan gaan grijsdraaien.
Sunn0))) meets Nurse With Wound The Iron Soul Of Nothing
Eyvind Kangs (tweede) album op Ideologic Organ laat nog even op zich wachten wegens defecte masters maar we krijgen toch eerst een dubbelalbum van labelcurator Stephen O'Malley zelf. Eerst verschenen als Japanse bonus van het hier geremixte album 00 Void en nu dus op dubbelvinyl. Nurse With Wound bouwt de zware, grimmige klanken om naar een meer gedetailleerd, subtieler geheel. De sfeer blijft natuurlijk donker maar is wel makkelijker in het gehoor liggend dan het origineel. Sunn Light misschien, maar dat is helemaal niet zo erg. Die oudere Sunn0))) platen kunnen nu eenmaal wat zwaar op de maag liggen en dit draait wel zo lekker weg.