De jeugd (van tegenwoordig) drinkt niet minder als de kroeg eerder dicht gaat. Gelukkig niet anders komen we nooit aan onze Breezersletjes. Andere zaken die we waarderen vind je in onze lijstjes uit het:
We luisterden naar: Koby Israelite, AGF/Delay, Knifeworld, Soulsavers, Lisa Gerrard, INSIEMEMUSICADIVERSA, Claudio Rocchi en Isambard Khroustaliov. En keken naar: bepaalde lieslaarzen.
Koby Israelite – Is He Listening? (cd, Tzadik)
De in London wonende Israëlische multi-instrumentalist Koby Israelite is een bijzondere (Joodse) artiest op het Tzadik label, die veelal een aanstekelijke mix van punk, jazz, Balkan en zigeunermuziek laat horen. Hoewel de titel van zijn vijfde cd, zijn vierde op Tzadik, lijkt te refereren naar God is het een parodie op “easy listening”. Dat is het genre dat hij hier op de hak neemt met Goddeloze riffs. Hij mengt samen met diverse muzikanten (waaronder een lid van de Taraf de Haidouks) zigeunermuziek, jazz en Balkan-elementen met snoeiharde gitaarnoise en progrock. Een soort hybride van Erik Friedlander, The Crakow Klezmer Band, Taraf de Haidouks, Farmers Market, Massada, Guapo en Mr. Bungle. Prachtig, uniek album! De beste indruk krijg je van de korte samples hieronder.
Luister Online bij Myspace:
Shmekeria / Under The Apricot Tree
Luister Online (samples):
Is He Listening?
AGF/Delay– Symptoms (cd, BPitch Control)
Tweede directe samenwerkingsverband tussen het liefdesduo Antye Greieen Sasu Ripatti, beter bekend als Delayof Vladislav Delay en Luomo (om er een paar te noemen). Ze maken strakke, opzwepende technopop waarin elektro-akoestische en abstracte elementen op wisselende wijze hand in hand gaan met de toegankelijke. Hierdoor neigt het soms meer naar het experimentele en op andere momenten meer naar (techno)pop. Daarbij klinkt Antye’s onderkoeld bitterzoete stem om er poëtische songs van te maken. De originele aanpak samen met de gewoonweg geweldige ritmes maken het echt tot een uiterst bijzonder werk.
Luister Online:
Connection / Generic / Downtown Snow
Knifeworld– Buried Alone: Tales Of Crushing Defeat (cd, Believers Roast)
Kavus Torabi is actief in één van mijn favoriete bands de Cardiacs (waarvan kopman Tim Smith herstellende is van een hartstilstand; what’s in a name), maar ook in Guapo en The Monsoon Bassoon. Op zijn debuut werkt hij met trompettist Ben Jacobs (Max Tundra), zangeres Melanie Woods (Sidi Bou Said, Cardiacs), Katharine Blake (Miranda Sex Garden, Mediæval Bæbes) op recorders, Sarah Measures (The Monsoon Bassoon, Mothlite) op hoorns en fluiten en drummer Khyam Allami (Ursa, Art Of Burning Water). Hij maakt een eclectische mix van progrock, hardcore, heavy rock, wave, folk en avant-garde. Deze doet bij vlagen wel aan de andere bands denken waarin hij zit, met name de Cardiacs, maar ook aan Foo Fighters, ELO en King Crimson. Een fantastisch debuut kan je wel stellen.
Luister Online bij Myspace:
Corpses Feuding Underground / An Arrival / Pissed Up On Brake Fluid
Soulsavers– Broken (cd, V2)
Het producersduo Rich Machin en Ian Glover is terug met hun derde schijf. Net als op de vorige schakelen ze een hoop gasten in om er weer een mix van elektronica, rock, soul, trip-hop en indierock van te maken. Eregast is Mark Lanegan, die niet alleen voor die fijn doorrookte zang zorgt maar ook een groot deel mee heeft geschreven. Daarnaast zijn het de zangers Mike Patton (onthoud die naam!), Jason Pierce (Spacemen 3, Spiritualized), Richard Hawley, Rosa Agostino, Gibby Haynes (Butthole Surfers) en diverse andere gastmuzikanten (strijkers, bas, gitaar, orgels, sax) die de boel opleuken. Lanegan heeft duidelijk zijn duistere stempel gedrukt en de achterliggende muziek mag er ook wezen. Werkelijk schitterend is de Palace Brother (Will Oldham) cover “You Will Miss Me When I Burn”. Broken is donkere schoonheid!
Luister Online bij Myspace:
Broken
Lisa Gerrard– Balibo (cd, Australian Broadcast Company)
Lisa’s website is eindelijk weer in de lucht. Daar is te lezen dat er eindelijk een nieuw solo album aankomt. Nu moeten de fans het even doen met een aantal soundtracks of samenwerkingsverbanden met Klaus Schulze. Ook Balibo is een soundtrack (voor een politieke thriller), zij het wel een bloedstollend mooie. Daar waar de overigens prachtige voorganger Ichi vooral korte, typische filmtracks liet horen, staan hier volwaardige songs op die het kippenvel doen rijzen. Het spreekt voor zich dat het geen totaal ander geluid is, hoewel er wel allerlei bijzondere etnische koren meedoen. Maar wat wil je nog meer als het allemaal hemels is wat de pot schaft?
New North Wales – New North Wales (3”cd, Mobeer)
Alweer een met Hood-geassocieerd project en nog meer met de band Empress. Chris Coyle en Nicola Hodgkinson hieruit zijn een nieuw bandje gestart waarop ze intieme liedjes maken met zwoele fluisterzang, breekbare akoestische gitaar, fragiele pianopartijen, kraakjes en strijkers. Voor fans van Empress (duh), Library Tapes en dat soort sfeervolle groepen. Dat alles is gestoken in zo’n lief klein Mobeer envelopje. Bescheiden, teder en wonderschoon kleinood.
Luister Online bij Myspace:
Snow Cello / Last Light
INSIEMEMUSICADIVERSA
Experimenteel nonconformisties, anarchisties muzikaal spel, doet qua opzet wat denken aan Zorn's gamepieces alhoewel Terzillo Mancinelli, het brein hierachter, wel veel meer verschillende ideetjes uitprobeert. Vaak ook conceptueler, zoals een stuk wat niet uitgevoerd mogen worden, en dergelijke. Iedereen, ook niet-muzikanten, mag meedoen in bijvoorbeeld een muzikale versie van Twister, het zou zo op Lowlands kunnen. En waarschijnlijk zou het nog beter om aan te zien zijn dan die toch wel erg platte mega-karaoke (de culturele voorhoede waardig, zou ik bijna zeggen). Het eidresultaat op deze prachtig uitgevoerde cd (kartonnen doosje met gestencilde inlays in de DIY- geest van toen) is opvallend luisterbaar, er is genoeg kraut en psychedelica gemaakt door 'echte' muzikanten die minder interessant is.
Claudio Rocchi Suoni di frontiera
Iets bescheidener verpakt maar nog steeds veel leuker dan mp3tjes. Mooi digipakje, lakje d'rop etc. Vreemde plaat van Rocchi, voorheen singer-songwriter maar na een spiritueel zoektochtje in India een ander mens. Als er al gitaren of vocalen gebruikt worden gaan ze door een serie effecten waardoor ze niet bijna niet meer zijn te onderscheiden van de synthesizers. Cool spul voor eenieder die van seventies electronica en kraut rock houdt. Niet zo heel Italiaans, hoewel het wel wat doet denken aan Franco Battiato's Clic, zij het grofkorreliger en abstracter.
Isambard Khroustaliov Ohka
Moeilijke naam, moeilijke muziek. Wel makkelijker in het gehoor liggend dan de plaat Nowhere met basklarinettist Lothar Ohlmeier doordat de combinatie van 'hedendaags gecomponeerd' (hoewel ook vaak geïmproviseerd). Met elektronica opvallend ouderwets aandoet en dus wat meer vertrouwd. Zowel het atonale werk van de instrumentalisten als de elektronica van Sam Britton (de man achter het pseudoniem, ook werkzaam in Icarus) doen wat denken aan experimenten uit halverwege de vorige eeuw, zoals bijvoorbeeld Luigi Nono. En ook weer fraai verpakt.