Soms is het even zeer overzichtelijk in het:
SCHADUWKABINET
We luisterden naar: Party Dozen.
Jan Willem
Party Dozen – The Real Work (cd, Grupo/ Temporary Residence Ltd. / Konkurrent)
Sommige bands weten je meteen van je sokken te blazen met hun sound. Een band die dat tot in de puntjes beheerst is het uit Sydney (Australië) afkomstige Party Dozen. Ze hebben al de twee albums The Living Man (2017) en Pray For Party Dozen (2020) uitgebracht, waarop ze een brute mix van noise, doom jazzrock, avant-garde, industrial, no wave en experimenten, die ze meestal op improviserende wijze naar buiten brengen. Ze gingen al op tournee met Liars, Viagra Boys en Tropical Fuck Storm. De groep bestaat uit zangeres/saxofoniste Kirsty Tickle (Little Scout, Polish Club) en drummer Jonathan Boulet (Snakeface, Arse, Parades), maar als je hun geluid hoort vermoed je een grotere band. Wat dat betreft hebben ze wel wat weg van Godheadsilo, maar ook een groep als Kevin Martin’s God is nooit ver weg. Dat is allemaal weer van toepassing het geval op hun nieuwe album The Real Work. Ditmaal mogen ze dat naast hun gebruikelijke label Grupo ook via Temporary Residence Ltd uitbrengen. In 35 minuten brengen ze 9 krachtige songs, die dus feitelijk alleen bestaan uit saxofoon en drums, maar dat brengen ze onder meer met effectpedalen zo dat het lijkt of er allerlei andere instrumenten aanwezig zijn. Kirsty zingt zo nu en dan door haar saxofoon, wat een heel bijzondere uitwerking heef, maar het merendeel is geheel instrumentaal. Ze klinken wat meer psychedelisch dan voorheen, zonder aan kracht in te boeten. In de tweede track “Macca The Mutt” mogen ze rekenen op een vocale bijdrage van niemand minder dan Nick Cave, die daar weer ouderwets tegendraads klinkt. Dat is slechts één van de vele verrassingen die dit overdonderende werk rijk is. Naast de genoemde referenties moet je eveneens denken aan The Body, Colin Stetson, Pink Floyd, Black Sabbath en Chelsea Wolfe. Het is echt van een uitzonderlijke (buiten)klasse!