Waarschijnlijk liggen er ook diverse Subjectivisten gekneveld in hun huis of zijn ze driftig op hertenjacht. Hoe dan ook hier slechts een paar -maar oh zo mooie- van onze lijstjes uit het:
We luisterden naar: Laura Marling, Dastan Ensemble & Salar Aghili, Homayoun Shajarian & Dastan Ensemble, Mt. Sims, Sam Amidon, V/A: Portland Stories, Cathedral, Giovanca en The Advisory Circle. En keken naar: Kan Door Huid Heen.
Laura Marling – I Speak Because I Can (cd, Virgin)
Twee jaar geleden debuteert de dan nog 18-jarige Laura Marling met haar verbluffende debuut Alas I Cannot Swim. Haar singer-songwritertalenten zijn groots, hetgeen ze in prachtig weemoedige folkachtige songs dik onderstreept. Nu is ze terug met haar tweede cd, je weet wel die altijd moeilijke plaat. Maar als je jong bent (van geest of qua leeftijd of beide) is die stap gewoon een stapje verder. Laura komt namelijk met een nog mooier album. Ondanks de veel positievere titel is de muziek mogelijk nog meer droefgeestig, hetgeen voor een jong iemand weer minder vanzelfsprekend is. Ze zit met haar muziek in de hoek van Nancy Elizabeth, Fran Rodgers, Joanna Newsom, Suzanne Vega en Essie Jain, maar heeft duidelijk haar eigen sound. Luister alleen al naar het betoverende “Alpha Shallows” en je bent verkocht met tranen in je ogen.
Luister Online:
I Speak Because I Can(klik op de Listen-tab)
Dastan Ensemble & Salar Aghili – In The Name Of The Red Rose (cd, Celestial Harmonies)
Homayoun Shajarian & Dastan Ensemble – Mayeh-ye Dashti/ Mayeh-ye Isfahan (2cd, Celestial Harmonies)
De Iranese zangeressen van voor de revolutie zijn hier nog wel eens de revue gepasseerd, maar de mannen van daarna hebben ook snorren. Nee zonder gekheid, onder die mannen zitten ook een aantal mega talenten, die vaak een wat vrouwelijke zang laten horen. Mohammad Reza Shajarian is er één die geldt als autoriteit op dat gebied. Nieuwer, maar wellicht een nog betere zanger is Salar Aghili. Die man heeft zo’n ontzettende souplesse in zijn zang. Hij laat zich hier, zoals wel vaker, begeleiden door het geweldige klassieke Dastan Ensemble en de componist en ster op tar en setar (Iranese langhalsluit) Hamid Motebassem. Dat levert een geweldige, mysterieuze mix op van folk en klassieke muziek, die voor ons rechtstreeks afkomstig lijkt uit de sprookjes uit 1001 nacht. IJzersterke hedendaagse Iranese muziek.
Hetzelfde Dastan Ensemble begeleidt ook de zanger Homayoun Shajarian, inderdaad de zoon van Mohammad Reza Shajarian. Ook hier klinkt het geheel mysterieus en Oosters. Het is een Perzisch tapijt van psychedelische muziek, folk en Iranese klassiek. De prachtig, wederom hoog hoge stem van Shajarian, die duidelijk het talent van zijn vader geërfd heeft, past perfect bij de tranceachtige en uiterst gepassioneerde muziek van het Dastan Ensemble. Af en toe krijg je ook instrumentale uitstapjes van het Dastan Ensemble, waarbij hun hypnotiserend psychedelische pracht helemaal mooi uit de verf komt. Een wereldse luisterervaring.
MP3 van Dastan Ensemble & Salar Aghili:
Windows Media File van Homayoun Shajarian & Dastan Ensemble:
Morgh-E-Shahar
Mt. Sims – Happily Ever After…Again (cd, Punch)
Voor de van L.A. naar Berlijn verkaste Matthew Sims in 2008 met zijn derde en meest duistere werk Happily Ever After komt verandert hij ook zijn artiesten naam van Mount Sims naar Mt. Sims. Nu is hij terug met en cd met bijna dezelfde titel, maar dan aangevuld met het woord “Again”. Net als in tv series krijg je een soort “previously on…”, want de eerste 3 nummers staan ook op zijn vorige cd. Daarna gaat Matthew Sims los met nieuw materiaal dat net zo smakelijk is als op de voorganger. Dat betekent een mix van new wave, elektro, dance met uptempo beats, zware baspartijen en duistere, opzwepende zang. VNV Nation, Joy Division, Psychedelic Furs, Cocteau Twins, Bauhaus, The Clash, Bloc Party en PIL, er zit allemaal wel iets van in. Retro maar dan rete-fris. En LEKKAH!
Luister Online:
The Bitten Bite Back / Love’s Revenge / Unwound / Disappearing Act / In Exile / Fall Back / Fragile Breaks Fragile
Sam Amidon - I See The Sign (cd, Bedroom Community)
Sam Amidon komt uit een nest van folkzangers. Hij is zelf ook een bijzondere artiest, die folk, klassiek en singer-songwritermuziek met elkaar combineert. Op zijn nieuwe cd doet, zoals op elke Bedroom Communitym release, ongeveer alle labelgenoten het met elkaar, zoals labelbaas Valgeir Sigurdsson, Nico Muhly en Ben Frost en daarnaast ook Beth Orton en Shahzad Ismaily. Samen maken ze heerlijk georkestreerde pastorale liedjes die tussen de genoemde genres uitkomt. Will Oldham, Horse Feathers, Phosphorescent en Bill Callahan zijn enige punten ter houvast. Mooi ingetogen album.
Luister Online:
I See The Sign (album)
Heather Woods Broderick presents: Various Artists – Portland Stories (cd, Sonic Pieces)
Heather, de zus van Peter Broderick, mag voor het uitstekende microlabel Sonic Pieces een compilatie samenstellen van bands uit haar woonplaats. Ach eigenlijk kan ze het zelf veel beter vertellen: “This last June I spent some time riding my bike around and recording some of my favorite songwriters in Portland on my 4track recorder. My idea was to make really simple recordings of all of these great people playing a song of their choice and then compile them all onto a nice compilation. My plan was to make a few hundred hand made copies to give to the artists, friends, and family. Shortly after I had collected all the songs, I was introduced to an amazing lady named Monique in Berlin. She runs the very nice label Sonic Pieces. The music she releases is beautiful, and the work she puts into each disk is incredible. Her releases are limited runs and all of the packaging is put together by hand with extreme delicacy and care. I played the compilation for her and she loved it as much as I do. I feel so fortunate that she offered to
put it out, and I'm so excited to announce the release of it on December 4th. We will be playing a CD celebration show at Valentines on December 8th, and I'd love to see any and all of you there. The line-up will include: Kele Goodwin, Sarah Winchester, Michael Elias, Nicholas Marshall (Sabertooth), MayMay, Rauelsson, Town Rill, Galveston, and yours truly. After we all play a couple songs, Michael Elias will dazzle us all with his serious country record spinning skills.” Een zeer fraaie compilatie in zoals altijd op het label in een zeer gelimiteerde oplage.
Luister Online:
Portland Stories (album)
Kan Door Huid Heen (Esther Rots)
Jawel, ik heb een film gekeken. Nu kan ik er niet zo mooi over uitweiden als Ludo of Olaf, maar man wat een prachtfilm. Het begint redelijk verwarrend, maar langzaam kruip je in de huid van de hoofdpersoon Marieke (Rifka Lodeizen) die na een geweldsdelict de grote stad ontvlucht en het Zeeuwse platteland opzoekt. Daar weet Lodeizen vrijwel in haar eentje de film hoog te houden met ongemeend sterk acteerwerk. De shoots en verhaallijn van Rots mogen er ook wezen, net als de prachtige muziek van Dan Geesin. Alles klopt. Behalve het leven van de hoofdpersoon. Je eindigt met een brok in de keel en tranen in je ogen. Gaat dat zien (riep hij een jaar later)!
Cathedral The Guessing Game
Zoals thrash 'lekker agressief' kan zijn maakte Cathedral tot op heden voornamelijk 'opbeurende doom'. Alleen Endtyme (2001) en debuut Forest Of Equilibrium (1991) voldoen aan de eigenschappen 'traag' en 'depressief' waarmee je het genre normaliter aanduidt. Een Huggy bear, oh yeah! van Dorrian echter en daar gaat je betoog als je aan een leek had uitgelegd wat doom metal is. Terwijl de rifftrein op Garden Of Unearthly Delights (2005) nog behoorlijk op stoom leek te zijn bleef het daarna lang stil. Ik dacht dat ik wel genoeg Cathedral op de plank had (alle albums en alle EP's) en wilde deze eigenlijk skippen, maar de geluiden die de The Guessing Game vooruit snelden leken erop te duiden dat het roer helemaal om was met veel seventies prog- en folkinvloeden. Dat valt allemaal nogal mee. In lange stukken als Voyage Of The Homeless Sapien en The Garden werden al de gekste uitstapjes gedaan en je kunt wel stellen dat die benadering overheerst maar dan bondiger en songgerichter. Niet revolutionair maar wel een lekker enthousiaste en afwisselende Cathedral plaat.
Giovanca While I'm Awake
Zoals Darkthrone platen in de winter of herfst uit moeten komen is het tweede album van zonnetje in huis Giovanca precies op tijd voor de lente. Flirting With The Sun, zeker, maar ook een beetje zielig liedje als Simply Mad is lekker lome zomeravondmuziek. Lovechild is meer een Benny/Bron-knipoog naar Prince. Er is geen enorm verschil met debuut Subway Silence omdat je op allebei de platen, via allerlei routes uitkomt bij goedgeluimde popdeuntjes. Hooguit dat er op While I'm Awake misschien nog net ietsje minder op computers geleund wordt. Zeer organisch en zonder retro te klinken wel muziek in de traditie van vroege soul en r'n'b. Drie kwartier positieve vibes, laat die lente maar komen.
The Advisory Circle Mind How You Go (Revised Edition)
Nog meer muziek waarin de klok terug wordt gezet – en niet alleen omdat het hier een heruitgave betreft – van The Advisory Circle. Dromerige synthesizermuziek die zwelgt in een nostalgisch gevoel wat zelfs voor niet-Britten te voelen is. Nog niet helemaal zo volmaakt als op het fenomenale Other Channels, maar toch zeer de moeite waard en nog op vinyl ook. Dat duurde nog lang vooraleer Ghost Box zich daar aan waagde. Maar hier is dan de eerste in, naar verwacht, een serie reissues uit hun catalogus, grotendeels enkel nog als download te krijgen. De originele EP wordt aangevuld met herinterpretaties door Seeland en Belbury Poly om er een 'long play' avontuur van te maken.