"Gun uw schoenen een tweede ronde, weggooien is zonde" luidt een bekende wijsheid. Maar in hoeverre geldt dat voor bands? Wat is het juiste moment om een comeback te maken en wat is dan de te volgen aanpak? Geïnspireerd op allerlei voorbeelden in de geschiedenis hier het recept voor de ideale comeback.
Ingrediënten
- Een groep uitgebluste muzikanten, hoeft niet compleet te zijn
- Minimaal 1 catchy hit of anders deuntje
Dat is het.
Bereiding
Een comeback wordt spannender met een verhaal. De echte reden voor een comeback is meestal geldgebrek, maar probeer dit op een leuke manier te verpakken, door een zielige reden voor het gebrek, of een nobel doel waar het geld heen moet.
Zielige redenen:
- Onze manager / platenmaatschappij / dealer / AEX heeft ons geld opgemaakt.
- Een andere band / platenmaatschappij / manager / commercial / dealer heeft onze liedjes voor eigen gewin gebruikt
Nobel doel:
- Een bandlid of familielid is heel ziek / verslaafd / depressief / all of the above
- AIDS-fonds of iets dergelijks. Vaak gaat het dan eerst om een eenmalige comeback, maar die kan probleemloos worden aangegrepen voor een echte doorstart
Ruzie is ook belangrijk bij het verhaal. Het is een feit dat het na verloop van tijd saai wordt steeds dezelfde liedjes te spelen en dat gebrek aan creativiteit vaak de aanleiding is om uit elkaar te gaan. Maar als dat klopt is het in geval van een comeback moeilijk te verklaren waarom de saaiheid ineens weg is. Het is beter om een ruzie naar voren te brengen. Gelukkig zijn er altijd wel ruzies bij een groep die jaren samen is, dus klop die ruzies op tot een schuimend geheel.
Timing
Wanneer is het tijd voor de comeback? Allereerst natuurlijk als het geld op is. Daarnaast kan geduld fortuinlijk uitpakken. Hoe ouder je doelgroep (de mensen die zich het oude deuntje nog kunnen herinneren) hoe meer ze te besteden hebben. Simon en Garfunkel hebben met hun Old Friends (de naam zegt het) tour miljoenen opgehaald, bijeengebracht door een groep babyboomende bankbobo's en dokters in hun midlifecrisis. Daarbij vergeleken heeft 2 Unlimited met z'n comeback te kort gewacht: hun publiek van destijds elfjarigen was maar net afgestudeerd toen Ray en Anita op comeback gingen, en die mensen kopen geen stadion leeg voor 100 euro per ticket.
Nostalgie of camp?
Afhankelijk van het muziekgenre, de hoeveelheid en de soort hits en de vraag of de muzikanten nog iets nieuws kunnen of willen maken kan een comeback meer als nostalgie of als camp worden aangemerkt. De fenomenale comeback van Rick Astley dankzij het fenomeen rickrollen is een prachtig voorbeeld van camp, en Rick hoefde er zelf ook niets aan te doen. En ja, een comeback zonder nieuw materiaal is ook een comeback. Paul Anka heeft een comeback gemaakt met swing-uitvoeringen van enigszins hedendaagse nummers. Of dit nostalgie is of camp valt moeilijk te zeggen. Of zijn doelgroep mijn moeder is of de jeugd van tegenwoordig valt ook moeilijk te zeggen. Hij heeft nummers in draken van swingjasjes gestoken, maar het resultaat kan prima in de wachtkamer van de tandarts gedraaid worden. En die tandarts zal een plaat van Anka kopen omdat hij die naam herkent. Zijn comeback is stukken succesvoller dan Debbie Harry die nog steeds gedegen albums aflevert en zelfs lijkt te menen wat ze maakt. Vanuit een artistiek oogpunt valt dat te bewonderen, maar ze heeft duidelijk het recept niet gevolgd en de platenverkoop is daar dan ook naar.
Serveersuggestie
Wees niet bang om voor lul te staan als oude band. Dat sta je namelijk toch wel. We worden allemaal dik en pafferig, dus leg een extra zoompje in je gympak en trek hem gewoon weer aan. En straal! Zolang Jezus nog niet terug is zullen we het met jou moeten doen!
(door Dineke)