[cd, Kranky/Konkurrent]
Als er één dame is die een ster is in het scheppen van bevreemdende, unheimische muziek die ook nog eens uiterst intrigerend en genietbaar is, dan is het de Amerikaanse Liz Harris wel. Dat laat ze met enige regelmaat horen met haar project Grouper. Daarnaast is ze in groeps- dan wel samenwerkingsverband te horen in Mirrorring (met Jesy Fortino van Tiny Vipers), Badgerlore (met ex-leden van Deerhoof, Charalambides, Yellow Swans, Six Organs Of Admittance en The Blithe Sons), Visitor (met Ilyas Ahmed), Helen (met Scott Simmons en Jed Bindeman), Raum (met ex-Tarentel lid Jefre Cantu-Ledesma), Slow Walker (met Lawrence English) en op split-albums met Xiu Xiu, Roy Montgomery, Xela, Purnice, City Center en Inca Ore. Daarbij lopen de genres nogal uiteen, zij het dat het allemaal wel in de experimentele hoek zit. Je kunt haar bepaald niet beschuldigen van luiheid, zoveel is duidelijk bij deze bezig bij. Hoewel veel erg goed is, blijft moederschip Grouper mijn favoriet.
Hiermee keert ze nu terug met het album Ruins, wederom op het geweldige en bovenal prestigieuze Kranky label. Alle nummers hiervoor heeft ze geschreven in Portugal. Dat al in 2011, toen ze daar op uitnodiging een tijd is verbleven. Haar inspiratie doet ze op tijdens lange strandwandelingen en bezoekjes aan oude stadjes aldaar. Eenmaal terug in de VS heeft ze de tijd genomen aan het daar opgenomen materiaal te gaan werken. Veel van de 8 stukken heeft heerlijk melancholisch pianospel als basis. Dat lardeert ze met veldopnames, subtiele elektronica en haar prettig etherische zang. Het levert een contemplatief album op, dat het minst obscure in haar oeuvre is geworden, maar wel van eenzelfde desolaatheid als voorheen. Tevens is alles van een herfstige droefgeestigheid en sereniteit. Op dromerige wijze neemt ze mee naar vervlogen tijden vol 4ad sferen, surreële elementen en diepgravende schoonheid. Ze houdt hier het midden tussen de vroegere His Name Is Alive, Low, Birds Of Passage, Nils Frahm en Heidi Harris. Het is net als met ruïnes, een teken van verval maar met een geweldig verhaal erachter. Een beauty vol bezinning en betovering!
MADE OF AIR (2014) from Paul Clipson on Vimeo.
door Jan Willem Broek