[gelimiteerde cassette/digitaal, Esc.rec.]
Ik word er soms bijna net zo moe van als die hele Zwarte Pieten-discussie, dat gediscussieer over het medium waarop je muziek wilt beluisteren. Soms krijg ik het gevoel dat ik mijn muzikale beleving moet verdedigen omdat ik deze ophang aan de door mij geliefde cd. Maar ja, iets dat je uit de kast kunt pakken, waar je in een boekje kunt bladeren en ongestoord zonder onderbrekingen kunt luisteren is maar op één format mogelijk. Het zegt uiteraard niets over de kwaliteit van de muziek. Digitale releases heb ik het meeste moeite mee. Niet alleen ontbreekt er veelal een hoop info, maar ook de beleving mis ik. De nummers verdwalen uiteindelijk ergens op de computer. Daarnaast wordt er mijns inziens digitaal teveel pulp uitgebracht, waarbij de artiesten geen rem hebben op hetgeen ze uit kunnen brengen. Het is vaak gratis of goedkoop en dus is elke eventuele kritiek erop daarmee in de kiem gesmoord. Eén van de labels die hierop een uitzondering vormt is Esc.rec. uit Deventer, dat altijd kwaliteit wil leveren en levert. Of het nu om een cassette (zoek maar op wikipedia), een usb-stick in een zeep, een cd(r) of een digitale release betreft, ze brengen hoogwaardige producten. Dat maakt op voorhand ook elke release interessant. De rest vechten we wel uit op andere vlakken, hetzij persoonlijk dan wel via de sociale media. Ik wilde het maar even gezegd hebben. Maar als Esc.rec. iets uitbrengt is het iets waarbij je de oren moet spitsen. Ter zake Broek!
Welnu, de Britse artiest Richard Jonathan Bultitude brengt sinds 2006 muziek uit als Point B. Hij houdt hiermee het midden tussen IDM en electro. Nu brengt hij met zijn nieuwe alias Frond zijn debuut The Second Continent uit op cassette en tevens als digitale release. De cassette verschijnt in een gelimiteerde oplage van 50 en is voorzien van de prachtige artwork van de Duitse artiest Holger Lippmann. Frond presenteert 11 composities die bestaan uit een mengelmoes van subtiele akoestische instrumenten, diepgravende elektronica en veldopnames. Hiermee schept hij intieme en bovenal tot de verbeelding sprekende klanklandschappen, die als duistere ambient, musique concrète en drones worden geserveerd. Je waant jezelf in een parallel universum, waar bevreemdendheid, duisternis, bezinning en ongrijpbare schoonheid heerst. Het voelt als een persoonlijk document dat op abstracte, warme en cryptische wijze aan het publiek prijs gegeven wordt. De muziek roept daarbij associaties op met David Kristian, Tim Hecker, Thomas Köner, Kangding Ray, The Caretaker, subtractiveLAD en Rafael Anton Irisarri. Frond levert een overweldigende debuut af!
door Jan Willem Broek