Felix – Oh Holy Molar

Felix_ohholy[cd, Kranky/Konkurrent]

Het prestigieuze Kranky label wordt tegenwoordig wat breder qua assortiment, hetgeen alleen maar te prijzen valt. Niet dat er iets mis is met hun overige muziek, maar ze omarmen de laatste paar jaren namelijk ook fijne, meer popgeoriënteerde muziek. Hier is het Britse Felix het levende en vooral ook mooie bewijs van. In 2009 debuteert dit trio rond de enigmatische zangeres/pianiste/celliste Lucinda Chua (live ook wel bij Stars Of The Lid te horen) met het smakelijke You Are The One I Pick. Ondanks de heldere sound en de standaard line-up, met verder een drummer en gitarist, leggen ze een niet alledaags, emotioneel en diepgaand geluid aan de dag. Ze hangen met hun muziek tegen de singer-songwritermuziek, pop, postrock, jazz, avant-garde en klassiek aan, zonder dat je het ooit echt kunt vastpinnen. Een grote belofte noem ik ze dan nog. Nu komen ze met het tweede album Oh Holy Molar, waarop Lucinda weer kan rekenen op gitarist/bassist Chris Summerlin (Lords, Kogumaza, Reynolds) en daarnaast de nieuwe drummer Neil Turpin (Baby Harp Seal, Bilge Pump, Yann Tiersen, HiM, Ovid Corpse, Quack Quack). En ze maken de belofte helemaal waar. Ze brengen stemmige songs ten gehore die op minimale wijze uitkomen tussen de eerder genoemde genres. Vanaf de eerste klanken dompelen ze je onder in een fijne, dromerige en ietwat lome sfeer. Maar ook hier is hun heldere kamermuziek meer doorwrocht en scherper dan je zo op het eerste gehoor ervaart. Wel merk je dat je meteen geboeid blijft en dat er niets lichtvoetigs is aan de muziek van Felix. Misschien heeft dat te maken met het feit dat Lucinda nogal bijgelovig is en “vecht” tegen boze geesten. Maar veel waarschijnlijker is het dat ze bezit over een feilloos gevoel voor smaakvolle muziek. Ze weet namelijk goed te doseren met de cello, piano en haar gevarieerde zang. De andere twee voegen op rustieke wijze hun knappe spel daaraan toe. Je krijgt heerlijk nostalgische, bitterzoete songs die je veelal op droefgeestige wijze aan het denken zetten. De muziek op dit album doet me nog het meest denken aan die van Hail, Insides, That Dog, Susanna en Lisa Germano, veel 4ad gerelateerde acts dus, maar je hoort ook associaties met Spoonfed Hybrid, Soap&Skin, Cat Power, Peter Hammill en Elysian Fields. Kortom, een kies album om heerlijk je tanden in te zetten. Aanrader!

Luister Online bij Myspace:
Death To Everyone But Us / What I Learned From TV

door Jan Willem Broek

Comments

comments

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.