[cd/digitaal, Don Turbolento/Five Roses]
Je band vernoemen naar een Yello nummer geeft aan dat het met de prettig gestoordheid en referenties wel snor zit. Het geeft alleen geen garanties voor de soort muziek die eruit rolt, omdat Yello van vele markten thuis is. Maar de Italianen Dario Bertolotti (drums, zang) en Giovanni Battagliola (synthesizers, theremin, achtergrondzang) starten in 2005 wel hun groep Don Turbolento uit voorliefde voor Yello, waarbij ze de naam van hun latere album The Eye (2003) ontlenen. Na hun gelijknamige debuut uit 2008, dat hun de titel “best indie rock album” oplevert gaan ze vooral veel optreden. In 2010 hebben ze een jamsessie avond met niemand minder dan Damo Suzuki van de legendarische groep Can. Ondanks al het succes brengen geheel onafhankelijk in eigen beheer hun tweede album Attack! uit. Ze presenteren een hoofdzakelijk uptempo elektronisch geluid met veel percussieritmes en noise. Daarbij zingen ze op zeer pakkende, soms punkachtige wijze in het Engels en zelfs Duits. Hun muziek leunt behoorlijk op de krautrock en kent dan ook met enige regelmaat die heerlijke motorik. Verder brengen ze ook wave, post-rock, EBM en synthpop. Dat alles gaat gepaard met een losse attitude, sterke harmonieën en veel dynamiek. Daarmee klinken ze op gevarieerde wijze als een mix van New Order, Nitzer Ebb, Trans Am, Kraftwerk, VNV Nation, Can, Pop Will Eat Itself, Inspiral Carpets en mede door de zang ook Duran Duran. Bij deze band is het overigens niet een kwestie van of of maar en en. Daarom is hun geluid dikwijls behoorlijk overdonderend, waarbij ze ook ruimte laten aan de broodnodige fraaie rustpunten. Het is om je vingers bij af te likken. Opzwepend innemend. Aanvallen!
Luister Online:
Attack! (album)
door Jan Willem Broek