[cd, Honest House/Mandaï]
Als je zoals ik al heel lang intensief naar muziek luistert en er met enige regelmaat over schrijft, is het altijd verfrissend om zo nu en dan nog totaal verrast te kunnen worden met unieke muziek, ook al acht je die kans steeds kleiner. Muziek waarbij je weer even als beginneling ademloos en enthousiast naar kunt luisteren, dat gevoel. Een band die dat desondanks weet te bewerkstelligen is het Belgische Coyote. Het duo Sam Pierot en Christophe Paul starten dit project in 2005. Later voegt ook Jarby Mc Coy zich bij hen. Hun eerste album uit 2007 toont direct aan dat ze over een unieke sound beschikken. Het zit op een bevreemdende manier ergens tussen lo-fi, speelgoedmuziek, psychedelica, Americana, rudimentaire blues, folk, rock en avant-pop in. Die lijn trekken ze door op hun tweede album, waarvan de titel denk ik gewoon 2 luidt. De informatie ontbreekt op alle fronten, maar dat dondert helemaal niet bij deze originele muziek. Met orgeltjes, xylofoon, akoestische en elektrische gitaren, banjo, samples en speelgoedinstrumenten die heel af en toe aangevuld worden met grommende zang of stemsamples. Hiermee komen ze op een merkwaardige en bovenal originele wijze ergens uit tussen Klimperei, Pierre Bastien, Misophone, Ivor Cutler, Crëvecoeur, Tom Waits, Charlie Parr, Manu Chao en Calexico. Ze brengen 9 nummers die bij elkaar slechts een kleine 22 minuten duren, maar er gebeurt zo ongelooflijk veel dat je dit eigenlijk totaal ontgaat. Je wordt meegevoerd in een ongekende wervelwind aan unieke minimale pracht. Een prooi om als een prairiewolf lekker je tanden in te zetten. Dit smaakt naar meer!
Luister Online bij Soundcloud:
Albertine Brimborion / Happy Birthday
door Jan Willem Broek