[cd, Silber Records]
Het geweldige Resonant label is helaas ter ziele. Daarop is twee jaar geleden nog wel het prachtige debuut Glass Bottom Boat van de Amerikaanse band Carta verschenen. De band bestaat al sinds 2002, maar het heeft even geduurd voor ze hun eersteling bij een label weten te slijten. Onbegrijpelijk want de muziek is van een ongekend niveau. Ze begeven zich op dat album aan de spannende en meer sfeervolle spectrum van de postrock, waarbij de opbouw sterk is maar waar ze dikwijls ook stuurloos de mooiste dingen laten horen. Ze ondersteunen dit naast gitaren met cello, piano, elektronica, trompet en zo nu en dan zang. Nu is de groep terug met hun tweede werk An Index Of Birds. De formatie rond Kyle Monday (gitaar, zang, bas, keyboards) is flink uitgedijd en bestaat tegenwoordig uit ex-Rosa Motta en Charles Atlas lid Sacha Galvagna (piano, bas, keyboards, zang, gitaar, perccussie), Raymond Welter (gitaar, keyboards, piano), Raj Ojha (drums, percussie, programmering), Alexander Kort (cello) uit Subtle, Lorealle Bishop (zang) en Gabriel Coan (keyboards, programmering). Ondanks de grote bezetting maken ze er een behoorlijk rustiek en sfeervol geheel van. Ze zitten met hun geluid nog steeds in postrock-hoek, maar trekken dat meer naar de emocore en gitaarambient toe. Op bedachtzame wijze ontvouwt hun muziek zich waarbij soms de zang maar dikwijls juist de meer instrumentale, filmische desolaatheid op de voorgrond treedt. In dat laatste verwerken ze fraaie samples van stemmen en/of veldopnames. Alles staat in het teken van het scheppen van een broeierige atmosfeer, waardoor het continu een spannende aangelegenheid is. Heel spaarzaam laten ze een eruptie horen, maar dat lijkt vooral als doel te hebben om de opgebouwde spanning even te kunnen ontladen en niet om per se een hard moment neer te zetten. Het klopt van begin tot eind tot in de puntjes. Niet dat ze nu één op één met iets te vergelijken zijn, maar denk aan een subtiel midden van Low, Red House Painters, Tindersticks, Giardini Di Mirò, Piano Magic en Godspeed You Black Emperor. Ze weten alles op het juiste moment te doseren, van het gebruik van strijkers en zang tot aan de inzet van gitaren en elektronica. Dat levert een uitgebalanceerd en subliem album op dat elke melancholicus innig zal omarmen.
MP3:
Building Bridges
door Jan Willem Broek