[cd, Tractor Notown/Konkurrent]
Eén van mijn helden is toch wel zanger/poëet G.W.Sok, die 30 jaar lang het gezicht van de legendarische band The Ex vormt. In 2008 stapt hij hier echter uit en geeft het stokje over aan de prima vervanger Arnold de Boer (tevens zea). Maar het karakteristieke stemgeluid van Sok en zijn politiek getinte en poëtische teksten zijn ongeëvenaard. Sok richt zich meer op grafische ontwerpen en theaterprojecten; na 30 jaar kan ik me de switch -hoe jammer ook- goed voorstellen. Hij is op een gegeven moment echter benaderd door het voor mij volslagen onbekende Franse trio Cannibales & Vahinés om zich voor hun tweede album bij hen te voegen. Hieruit is nu het album N.o.w.h.e.r.e. voortgekomen. Het gezelschap bestaat naast Sok uit Nicolas Lafourest (gitaar), Fabien Duscombs (drums) en Marc Démereau (saxofoon, elektronica, zaag). De laatst genoemde is ook te vinden in Tigre Des Platanes. De kracht van Sok zijn toch altijd wel zijn teksten, die hier gelukkig centraal staan. Ze vormen een soort krachtig poëtisch midden van de muziek, de ene keer fel en op andere momenten sfeervol. De muzikale omlijsting mag er overigens ook wezen, hoewel je door de hoes verwacht één of ander weirde kannibalen folkplaat uit Papoea-Nieuw-Guinea te krijgen. Nu bijten de drie Fransen zich wel vast in de zang van Sok, waarvan de Engelstalige teksten naast die van de band ook afkomstig zijn van Lewis Allan (“Strange Fruit”) en Leo Ferré (“Lazarus Listen”, “Night And Day”). “Strange Fruit” is waarschijnlijk het meest bekend in de vertolking van Billy Holliday, maar ook Siouxsie And The Banshees, Jeff Buckley, Nina Simone, Diana Ross en Tori Amos hebben zich er onder vele andere aan gewaagd. De meest heftige versie staat toch wel op dit album, waar ze vol overgave een noise variant brengen. En eigenlijk gaat alles op dit album vol overgave, maar ook op gevoel en met een frisse punkattitude. Zo krijg je onversneden improvisaties, experimentele rock, poëtische jazz, beklijvende avant-garde en Afrikaanse elementen, de ene keer lekker opzwepend of intrigerend ontregeld en op andere momenten uiterst sfeervol. Ondanks dat dit naar chaos riekt, weten de heren er een coherent geheel van te smeden, dat wel altijd avontuurlijk en onvoorspelbaar is. Maar door de vele melodische interventies blijft het allemaal goed te volgen en prettig om naar te luisteren. Het is een bezwerend geheel vol powerpoëzie, dat het vreemde midden houdt tussen The Ex, Zu, John Zorn, Mahmoud Ahmed, Tom Cora en Don Caballero. Het is een zeer dynamische en ijzersterke cd geworden, waarbij je continu op de punt van je stoel zit. Grote klasse!
Luister (demo’s) Online bij Myspace:
2-2-3 Fridges / Lazarus Listen / Night & Day
door Jan Willem Broek