[12”+cd, PRAH Recordings/Bertus]
Moshi Moshi Music medeoprichter Stephen Bass is onlangs van start gegaan met zijn nieuwe label PRAH Recordings. Dit label lijkt zich meer toe te leggen op de experimentele en toegepaste muziek van de buitencategorie. Debutant eind vorige maand op dat label is cellist Oliver Coates (Jonny Greenwood, MF DOOM, Massive Attack, Boards Of Canada, Squarepusher, Micachu, Steve Reich, Nico Muhly, Brian Eno, BBC National Orchestra Of Wales, BBC Scottish Symphony Orchestra, Britten Sinfonia). Deze brengt experimentele klassieke muziek met een knipoog naar de rock- en popmuziek. Het album maakt nieuwsgierig naar de rest van hetgeen PRAH brengen gaat. Lang hoef ik niet te wachten, want nummer 2 komt van de Amerikaanse DJ en muzikant Bryce Hackford. Hij beweegt zich in de Detroit house hoek, maar laat op zijn 27 minuten durende debuut cd Modern Propeller Music (2012) een heel ander geluid horen. Deze bevat namelijk één lange experimentele gitaarambienttrack, die tot de verbeelding weet te spreken. Daarnaast heeft hij diverse digitale albums, die meer experimentele avant-garde met zang bevatten. Niet voor één gat te vangen deze gast.
Nu is hij terug met de 12” Fair, die een bonus cd bevat met twee extra tracks. Eén daarvan is die bovenstaande “Modern Propeller Music”. Hij opent de 12” met een heerlijk dampende housetrack. Daarna stapt hij ineens over op bevreemdende avant-elektronica die me nog het meest aan genreoverstijgende veelvraat Arthur Russell doet denken in combinatie met Talk Talk. Een nummer erna gaat hij weer de kant van de dubstep met glitch en softnoise op, waarmee hij in het vaarwater van Bark Psychosis en James Blake komt. In de slottrack op de 12” koerst hij weer op duistere wijze de kant van Jean-Michel Jarre en Klaus Schulze op. De andere bonustrack op de cd, “Run-On Cirrus” van ruim 22 minuten, bevat iets wat daarop aansluit, maar ook associaties oproept met Pantha Du Prince, Kraftwerk en OMD. Ruim 76 minuten muziek verspreid over slechts 6 tracks zijn het verbluffende resultaat. Hackford is een meer dan verrassende artiest, die je continu op het verkeerde been weet te zetten met intrigerende muziek. PRAH brengt het tweede ijzersterke album op rij, waarbij je enkel nóg nieuwsgieriger wordt naar de volgende zet.
door Jan Willem Broek