[cd, Dead Oceans/Konkurrent]
In 2008 debuteert Bowerbirds met het prachtige en goed ontvangen Hymns For A Dark Horse, waarop een fraaie mix van folk, indie, lo-fi, Americana en singer-songwritermuziek te horen is. Misschien vat nu-folk het wel in één term samen. Een jaar erna presenteren het minder goed ontvangen Upper Air, waarop ze een kaler geluid aan de dag leggen en invloeden uit de jaren 60 en 70 incorporeren. Ik vind het een sterk tweede album, maar het is zeker een cd die even moet groeien. Maar dan is het ook intens genieten van de harmonieuze en uiterst melancholische songs met dikwijls prachtige samenzang. Het duo Phil Moore (gitaar, zang) en Beth Tacular (keyboards, accordeon, zang), ofwel de harde kern van de band, keert na bijna 3 jaar terug met The Clearing, waarop naast een aantal gasten ook drummer Matt Damron zich bij hen heeft gevoegd. Dit is een album dat je wel direct omarmt. In feite maken ze hier een combinatie van de eerste twee albums. Ze hebben de schroom van zich afgeworpen en klinken zelfverzekerd en vol energie. Hieraan is wel één en ander vooraf gegaan, een verbroken relatie tussen Moore en Tacular die weer geheeld is, een doodzieke Tacular die weer beter is geworden, een geadopteerd hondje dat ze zelf ook weer hebben overreden (nee dat is niet meer goed gekomen) en een blokhut waar ze een tijd vertoefd hebben. Dat laatste klinkt wel erg als Bon Iver. Hoe het ook zij, de problemen zijn weg, de hoofden vol nare gedachten zijn geleegd en gevuld met creativiteit. Er is schoon schip gemaakt, tijd voor The Clearing. De cd opent symbolisch met “Tuck The Darkness In”, op naar het licht. Nou ja, dat nu ook weer niet, want ze blijven (gelukkig) een heerlijk melancholisch geluid produceren gevangen in fraaie songs vol indierock, avant-folk, Americana dan wel singer-songwritermuziek. Alles is rijk gedetailleerd, want naast de genoemde instrumenten hoor je onder meer blaas- en strijkinstrumenten, waarmee ze de muziek op een goede, stemmige en niet overdadige wijze opfleuren. De harmonieuze zang van beide, al dan niet samen, is een heel sterk punt op dit album. De band klinkt als een mooie mix van Horse Feathers, Bon Iver, Sufjan Stevens, Arcade Fire, Get Well Soon en Iron & Wine. En die referenties mogen er wezen. Net als dit geweldige nieuwe album, laat dat helder zijn.
Luister Online bij Soundcloud:
Tuck The Darkness In
In The Yard
door Jan Willem Broek