Bal der verstrooiing 13/2019 (week 47)

Van tussen de verhuisdozen is het even stil geweest, maar nu een lading nieuwe muziek, niet alleen beats maar ook wat relaxter dingen in het Bal der Verstrooiing

ARTIST: Various
TITLE: DE 10.07, 10.08 & 10.9
LABEL: De:tuned
CATALOGUE NO: ASGDE026 en 027

Twee nieuwe release in de DE 10 reeks ter ere van het 10 jarig bestaan van het De:tuned label. Ook voor deze editie hebben ze weer een aantal interessante 90’s namen weten te strikken.

 

DE:10.07

Spacetime Continuum opent deze ep met een laidback downtempo track “Only One Sky” . Lekker Jazzy en Smooth met heerlijke losse beats. Spacetime Continuum is het project van Jonah Sharp (https://en.wikipedia.org/wiki/Jonah_Sharp) een in Sanfancisco residerende Brit, die in de jaren 90 een duidelijke invloed heeft gehad in de downtempo/ambient scene. Voor de tweede track heeft Robin Rimbaud(https://en.wikipedia.org/wiki/Robin_Rimbaud) a.k.a. Scanner getekend. Rimbaud opereert onder de naam Scanner omdat hij tijdens live optredens het geluid van een politie scanner als instrument gebruikt. Rimbaud levert een lichtelijk geflipte downtempo track. Ik vind dat Rimbaud vaak een wat duistere uitstraling heeft in zijn muziek, en dat is hier niet anders.”Eath To Our Freinds” is een epische ambient track van “Ross 154” een van de Aliassen van Jochem Petri.(https://www.discogs.com/artist/325884-Jochem-Peteri) Een heerlijke trip doorheen het sonische universum van Petri vol warme en hoge strings en subtiele percussie. Afsluiter van dit 7e deel in deze toch wel indrukwekkende reeks is de Italiaanse producer Leo Anibaldi (https://www.residentadvisor.net/dj/leoanibaldi/biography), een van de voor vechters van de techno in Italië. Hij komt met een subtiele idm/downtempo track die kwa sfeer heel goed aansluit bij de andere tracks op het album, lekkere percussie warme klanken en een lekker lome flow, meer moet dat niet zijn.

 

DE:10.08 the acid edition 🙂

Op deze 8ste release in de reeks is de verbindende factor de tb303, of een kloon daarvan. Daar word ik wel blij van lekkere acid bliepjes zijn nooit verkeerd. Opener op deze vier tracks tellende ep in Humanoid. De track “sT8818r” waarvan de titel ongetwijfeld refereert aan de hit “Stakker” uit ’88 laat weining aan de verbeelding over, pure acid met een duidelijk brits acid house sausje er over, weining subtiel maar o zo effectief. Heel wat anders als de bijdrage onder Future Sound of London op DE:10.06. Tweede in de rij is Mike Dred (https://en.wikipedia.org/wiki/Mike_Dred) oftewel The Kosmik Commando opnieuw een britse producer uit de eerste golf van de acid en acid house. Zijn track “Biosurvival” is een kale acid track die erg klinkt als de muziek uit de begin jaren, lees ok dit artikel van mijn hand “We call it Acid”(https://mousique.wordpress.com/2012/01/24/we-call-it-acid/)over het genre. Luke Vibert (https://en.wikipedia.org/wiki/Luke_Vibert)mag ook een duit in het zakje doen, dit doet hij op z’n eigen typische wijze, heerlijke ongedwongen breakbeat/ electro acid, de track doet mij wel denken aan zijn album “stop the panic” dat hij samen met steel gitarist BJ Cole uitbracht. Afsluiter op deze geheel Europese acid editie is Air Liquide(https://en.wikipedia.org/wiki/Air_Liquide_(band)). Een typische ietwat evil klinkende Air Liquide productie waar in de tb 303 donker en dreigend klinkt zonder dat het een harde track is. Weer een fijne toevoeging aan de steeds groeiende DE:10 serie.

 

DE 10.09 Atypic

Atypic is voor mij een onbekende alias van een duo dat beter gekend is onder de naam Plaid. Onder de naam Plaid brengen ze al electronische muziek uit sinds de vroege jaren 90 tot op heden. De tracks op deze twee tracker zijn er twee uit de oude doos, gemaakt is ’92 en opgenomen op een DAT tape, destijds de beste manier van opnemen, harddisk recording was toen nog erg duur en DAT was kwa prijs kwaliteit het best haalbare. Wat krijgen we te horen op deze ep ? Heerlijke uplifting plaid-like electronica met een lekkere Detroit saus er overheen. De eerste track “Henkhisesui” is gestoeld op een diepe warme Detroit-techno string met een fragmentarische en eindeloze melodie en een subtiele broken-beat en funky percussie. De track heeft een tijdloze uitstraling, en toch heeft het ook een nineties feel. De tweede track “Palaeeudyptinae” heeft een lome breakbeat en een electro sfeertje zonder echt electro te zijn. Een lekkere hobbelende baslijn en een chaotische melodie geven de track een heel eigen sfeertje, een track die niet zou misstaan op een plaid release. Ook deze 9e editie van DE:10 serie voegt weer een mooi stukje toe aan de (electronische) muziek geschiedenis.

 

 

ARTIST: Various
TITLE: COD3 QR 005
LABEL: COD3 QR
CATALOGUE NO: COD3QR005

Een nieuwe release op het COD3 QR label, weer een leuke geheimzinnige ep waarvan we nog een tijdje geduld moeten hebben om er achter te komen wie er nu eigenlijk achter de muziek zit. En dat plaatst het belangrijkste, de muziek dan ook in de hoofdrol op de releases op dit label, althans dat is de bedoeling van het label. Ik vind het in ieder gevel wel een leuke vondst om op te vallen tussen alle andere releases. Het missionstatement van het label is:

Music is our sole driving force. Eclecticism, open-mindedness, divergence and non-conformity are the values we cherish. To achieve this, 3 or 4 artists from different musical backgrounds will come together on each release…

Geen namen dus, maar we de Qr codes. De tracks op deze 6 ! tracks tellende ep zijn het werk van 5 verschillende artiesten. De eerste track “Calao” van “Artist Code 544852” is een uptempo en uplifting tech-house track die zonder gedateerd te klinken de sound van de late jaren 90 ademt: warm en melodieus. De tweede track “Nilachale” van “Artist Code 454443” bouwt voort op de uplifting spirit, een zware bijna newbeat achtige house bas vormt de basis van deze track waarin de hoofdrol wordt opgeeist door een heerlijk gefreakte piano solo die de sfeer van de vroege jaren 90/late jaren 80 house sound ademt van bijvoorbeeld Marshall Jefferson, maar toch klinkt de track niet gedateerd, maar dat heeft denk ik meer met de moderne opname technieken enzo te maken. Ook “The Man With A FM Milk” van “Artist Code 4B4D59” ademt de sfeer van de jaren 90 en doet mij met name denken aan het werk van Richard D James/Aphex Twin. Het is een four to the flour track met een melancholische lichtelijk overstuurde melodie die een ietwat onheilspellende sfeer opwekt die je bij de keel grijpt. “Listen Carefully To the Heartbeat” van “Artist Code 4E4942” lijkt opnieuw de mosterd bij Aphex Twin gehaald te hebben: een deze keer minder subtiel overstuurde melodie, die aan het einde van de track helemaal loos gaat. Ook de 5e track “Trust Me” blijft in de overstuurde regionen, ronddwalend door een donker en dreigende ambient soundscape. En de verlijking meneer D James dringt zich ook bij deze track weer aan me op, wat absoluut geen negatieve commentaar is. Zou de afsluiter zich bij dit rijtje aansluiten of krijgen we iest heel anders zoals bijvoorbeeld de housey positiviteit van nummer twee op deze ep ? Nee dus niet totaal wat anders, opnieuw melancholische overstuurde tonen badend in de reverb en voortgestuwd door een dwingende beat: “Neige” van opnieuw “Artist Code 4B4D59” een perfecte afsluiter van opnieuw een fijne release op het COD3 QR label.

 

ARTIST: Betonkust & Innershades
TITLE: Benelux Connection
LABEL: Clone Jack for Daze
CATALOGUE NO: CJFD33

Een nieuwe promo uit Rotterdam van het steeds groeiende Clone imperium. Jack for Daze is een serie releases geinspireerd door de sound van eind jaren 80 begin jaren 90, de For Those Who Like to Groove tijd. Toen gingen we met de OV kaart 1 keer in de maand naar Amsterdam om platen te kopen, Maar de meeste muziek leerden we kennen door Robin Albers op radio 3. Deze periode is muzikaal vormend voor mij geweest, dus Jack for Daze is helemaal mijn ding.

Betonkust en Innershades hebben deze ep gemaakt terug grijpend naar de tijd dat Newbeat en vroege Chicago House de Belgische en Nederlandse dansvloeren in de ban hield. Nog iets vroeger dus dan hier boven beschreven, maar dat maakt de feel van deze ep niet anders, house/techno/idm met een nostalgisch tintje, maar nog steeds lekker anno 2019. Opener “Mercy Like” heeft een ijle typische New Beat beat, en een simpel herkenbare bas lijn een hoog-laag melodie op de achtergrond en als kers op de taart een liefelijk klinken de hoge acid lijn. “Abandoned Chat Room” is dan weer een pompende electro track met een melancholische string lijn, lekker hoekig en een beetje spooky. De breakbeat en het melancholische baslijntje van “Sory for Apologizing” ademt voor mij weer de For Those Who Like to Groove sound, en weer een fijn acid lijntje er door heen, ja ik ben helemaal mee. En dan moet “What You Always Wanted” nog komen een breakbeat waar de four to the floor kick na eventjes de boel op gang trekt een heerlijke volle stringlijn, puntig baslijntje en ook weer een subtiel 303 geluidje er doorheen, ja deze track is gewoon af, en ik zit hier met een vette grijns op mijn smoel te luisteren… Op Spotify zie ik dat de release nog een extra track heeft die mijn promo er niet bij had: “Public Acces” opnieuw een lekkere melodieuze track, met weer een subtiel acid like lijntje, deze Spotify Bonus doet zeker niet onder voor de rest. Ik ben zeer benieuwd naar meer Jack for Daze releases.

Comments

comments

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.