Na een kleine periode van Quarantaine door een niet nader te benoemen recent voorval ben ik terug voor een nieuwe lading fijne muziek, kortom een nieuwe Bal der verstrooiing…
ARTIST: The Fear Ratio
TITLE: They can’t be saved
LABEL: Skam
CATALOGUE NO: SKAL P036
Skam is een label dat al heel wat roem heeft vergaard en ook een zekere cult status bezit. Met namen als Boards of Canada en Gescom (Autechre) en Bola kun je je verwachten aan verassende niet altijd heel gemakkelijke muziek. Met The Fear Ratio hebben we het ook niet over een obscuur talentje dat ze ergens op een zolderkamer hebben opgedoken, nee het is een waar super duo dat onder deze naam muziek uitbrengt via Skam: James Ruskin en Mark Broom. En het is niet de eerste keer dat ze hun krachten bundelen, dit is inmiddels de 3e release, waarop ze hun benadering van intelligent dance music (IDM) tot de luisteraar brengen.
De majestueuze strings van “Sender” openen de plaat in stijl, het is heerlijk weg dromen over de etherische klanken en de bonkende beats leiden ons de weg door als deze schoonheid. Exile opent hier na met een droge ietwat stotterende hip hop beat, waarover een diepe drone string gedrapeerd wordt alvorens de track opent tot een soort van bas gedreven sferische idm, met diepe pulserende baspads en een fijne hoekige beat. Het nerveuze “Grey Code” klinkt vervolgens weer helemaal anders, maar de “kapotte” hip hop beats blijven lekker dwars en hoekig. “Small World” opent mysterieus en komt hakkelend op gang, pas als de razend funky beat er in komt komt het nog steeds hakkelend en stotend op gang. Onnavolgbare breaks en freaky wendingen incluis blijft het een vette gebroken funk-electro plaat. Ook “The Invisible Girl” leunt op een slepende electro/hip hop beat en schept daaroverheen een melancholische sferische atmosfeer. “The Curse” neemt ons mee de diepte in in een soort draaikolk van diepe bas tonen en knisperende fuzzy geluiden en brengt ons naar een sinistere plaats waar het lijkt of een slepende beat langzaam sterft in een kakofonie van geluid en ruis. Opnieuw nerveuze toontjes en snelle percussie, dit keer over een langzame slepende beat in “LM3” de spooky strings en een doomy baslijn maken deze sinistere track compleet. De intro van “Captive” zou op een willekeurige hiphop plaat passen, iets verder in de track neigt het al meer richting independent hip hop, en als we bij de eerste break belanden zou het nog een grime track kunnen zijn, alleen missen we de rapper. “Game Plan” trekt wederom de kaart van de “kapotte” muziek, en ja ik weet dat ik deze term al eerder gebruikt heb in deze review, maar het dekt volgens mij gewoon de lading. Ook de volgende track “The Final Vision” komt hortend en stotend op gang voordat de bezwerende machtige strings de track naar een hoger plan tillen. Let ook op de percussieve elementen die de tegendraadse beat soms tevergeefs opgang willen trekken, meesterlijke track. “BY3” is een hakkelende soundscape die eventjes opgang lijkt te worden getrokken, maar dan ontaard in een kakofonie van klanken. Afsluiter “A406” lijkt even op het elan van zijn voorganger door te gaan maar de vette kick die er al snel inkomt maakt hier een einde aan en geeft de track een 90’s Idm feel, ook de strings die er inkomen werken mee aan deze sound, zo eindigt de plaat zoals hij begonnen is, met machtige strings…
ARTIST: Tripeo
TITLE: Temper Tantrum ep
LABEL: Blueprint
CATALOGUE NO: BPD01
De eerste enkel digitale release op Blueprint, en wel van Tripeo het techno alter ego van de Nederlandse DJ en Promotor Darko Esser die ooit begon in Doornroosje in Nijmegen, een plaats met een speciaal plekje in mijn hart omdat ik hier menig heerlijke avonden hen mogen mee maken.
Het gaat hier om een stevige up tempo release met tracks die horen op een donkere dansvloer met strobo’s en rook machines. De eerste 3 tracks zijn effectief en recht voor de raap, niks mis mee maar niet echt mijn ding, ik zou er de dansvloer niet voor verlaten, maar ze raken mij niet. Maar de 4e track dat is een ander verhaal, opnieuw heerlijk dansvloer materiaal, dus absoluut in de lijn van deze release, maar in deze track raakt iets mijn ziel. Ik denk dat het te maken heeft met de warme strings die het nummer een aangename flow geven en die het nummer naar een hoger plan trekken, dit is techno waar ik van hou!
ARTIST: Techmarine Bottomfeeders
TITLE: The Proud Trator Ep
LABEL: Epm Music
CATALOGUE NO: EPM81
Dit is de tweede release van Techmarine Bottomfeeders, een project van Paris the Black Fu (Detroit Grand Phubas) en Lux Varta, het gaat om een tweede ep in aanloop naar een album dat er in april aankomt.
Techmarine Bottom Feeders is een concept project dat allemaal draait rond het verhaal over de “Techmarines” dit zijn mensen die door genetisch gemanipuleerd voedsel, wat alleen de grote groep armen gedwongen is te eten, genetisch veranderd zijn, en een groep van hen voelt zich aan getrokken tot leven in de zee, vrij van onderdrukking en manipulatie door de overheid en de rijken. De Techmarines hebben hun eigen Helden: The Vision (van de eerste ep) en de Vision zijn vader: The Proud Traitor (deze ep) bij de release van het album zul je nog meer helden leren kennen. Dit verhaal is bedacht door Paris the Black Fu, gebasseerd op zijn fascinatie voor Sience Fiction Verhalen.
De muziek op deze ep, hangt naar electro, maar neigt ook naar meer experimentele muziek en idm. “The proud Traitor’s demise” is een onderkoelde electro met een heerlijk unheimisch sfeertje. De tweede track “Sons of experimentation and war” zet deze sfeer door in een meer breakbeat georiënteerde track. Christian Vogel mag “Sons of experimentation and war” daarna remixen, en hij haalt de track een flink door de filters. Derde track op de ep “A Groundless New World” opent als een ambient track compleet met “zee” geluiden waarin een lekkere lome breakbeat de track op gang trekt, en een onverwacht piano outro geeft deze track een verassende twist. De Dadub remix van deze track is voor mij een stapje te ver, ik kan er niet zoveel mee. Maar de conclusie na het luisteren van deze ep: Ik ben benieuwd naar meer verhalen over de Techmarines en zie uit naar de release van “Boanerges And The Watery Deep” de LP die in April komt.
ARTIST: Rudiman + GCZ
TITLE: Ams>Pit
LABEL: Love What You Feel
CATALOGUE NO: LWYF008
De producer en analoge synth liefhebber en expert Shawn Rudiman uit Pitsburg, en de Amsterdamse producer Jordan GCZ bundelen de krachten op deze Ams > Pit ep. Op deze ep komt er nog een derde stad bij kijken, je kunt het misschien al raden, Detroit. Wat het is pure Detroit Techno wat de klok slaat in deze 4 tracks. Het label “Love What You Feel” is een sublabel van het Pittburgse “In the Machine Age”.
Openings track “Catnip Freaks” drijft op een lichtjes overstuurde kick en heeft met zijn hoge melodieën of harmonieën zo je wilt een uplifting sfeertje, dat beloofd voor de rest van deze ep. “Hole in the Ground” opent als een dicht gefilterde dubby track met een warme funky baslijn. De filters over de beats percussie en de arpeggio blijven redelijk dicht gedurende de hele track, en worden spaarzaam maar zeer effectief een beetje open gegooid, een mooie string er overheen en meer moet dat niet zijn. “Too Many Teef in my Mouf” klinkt na deze dicht gefilterde track heel fris en sparkelend, en heeft hierdoor weer een uitermate uplifiting gevoel en klinkt ook lekker funky. De afsluiter van deze 4 tracker “Down to Biz” is een pure Detroit Techno soul track: warme strings soulvolle baslijn en een breakbeat, die zonder heel opvallend te zijn toch redelijk onorthodox klinkt. Een stijlvolle afsluiter van een knappe ep. Hopelijk blijft het voor deze samenwerking niet bij deze ene ep.