Een nieuw jaar nieuwe kansen, nieuwe initiatieven en ideeën. Persoonlijk ben ik niet voor “goede voornemens” misschien is het daarom dat ik ook niet de eerste maar de tweede vrijdag van het jaar gekozen heb voor het eerste bal. Deze week releases uit 2018, Electro, Techno en meer Electronisch werk wat minder makkelijk in een hokje past. Het hokjes denken wil ik dan ook vermijden in deze reeks, de muziek spreekt voor zichzelf…
ARTIST: Zeta Reticula
TITLE: Ep 7
LABEL: Electrix
CATALOGUE NO: ELECTRIX013
Zeta Reticula is het electro pseudoniem van Uroš Umek beter bekend als Techno producer en DJ Umek. Hij heeft dit electro project sinds 2015 nieuw leven ingeblazen na een pauze van bijna 10 jaar. Nu komt hij met een nieuwe viertracker op Billy nasty’s Electrix, Ep 7 getiteld en dit is, je raad het al, de 7e release van Umek op Electrix.
Umeks techno is in 2015 terug naar zijn roots: de meer duistere techno sound, ook zijn electro klinkt donker en dreigend, en tegelijk heerlijk dansbaar. Opener 13000 Au From Our Sun knalt er direct in met een vinnige beat en pompende basslijn, Umek maakt het af met sinister klinkende pads en een prominente ritmische lead. A Common Motion Trough Space is ook een uptempo track, maar met een wat meer ingehouden karakter, dat wel een beetje loskomt als de felle lead pads er in komen. Het ingehouden karakter blijft wel behouden op de achtergrond. Chromospheric Activity is weer een wat fellere track, maar schakelt kwa tempo een tandje lager wat het geheel wat vetter doet klinken. Afsluiter Southern Skies houd het tempo ook redelijk laag en de ingehouden spanning drijft het nummer voort. Dit is electro voor fijnproevers, rauw, dreigend en onmogelijk op stil te blijven staan. Meer van dit graag.
ARTIST: Pearl Vision
TITLE: Storm EP
LABEL: Epm Music
CATALOGUE NO: EPM69
Dit is techno waar ik blij van wordt en wat mij de zin geeft om weer eens een keertje heerlijk alles te vergeten en los te gaan op een dansvloer. Belgische producer Danny Rodriguez en partner Tindra zijn verantwoordelijk voor deze ep. Rodriguez is al twintig jaar actief in de elektronische muziek, Tindra is ook al sinds de vroege jaren 90 bezig met muziek en DJ-en maar ze besloot pas vorig jaar voor het eerst voor een publiek te draaien. Toch deelden Rodriguez en Tindra gedurende de jaren niet alleen het “Clubben” maar ook studio tijd waarbij Tindra haar eigen unieke ideeën aanbracht. Dus was het een heel voor de hand liggende beslissing om samen muziek te gaan maken.
Als snel ontdekten Rodriguez en Tindra dat ze een emotionele connectie maakten op muzikaal gebied. Uit deze connectie is Pearl Vision geboren.
De storm ep is hun eerste release. Gereleased op het EPM label wat mijns inziens wel garant staat voor kwalitatieve techno met een ziel. Dat maakt de verwachting van iets goed alleen maar groter.
Opener Clair Obscur lost de verwachting al ten dele in heerlijke warme hypnotiserende techno. Mooie strings, erg lekkere muziek voor onderweg op de koptelefoon of in de auto, maar op de dansvloer misstaat het ook niet. Leksecuress, de tweede op deze 5 trackerdaar is ingehouden spanning een sleutelwoord, er zit veel power in dit nummer maar hij is ingehouden dit geeft in combinatie met een “spooky” stringlijntje een lekker sfeertje dat de spanning (op de dansvloer) kan opdrijven. En dan de breaks met ratelende snare drums dan verwacht je de uitbarsting die niet komt de spanning blijft. Orizon begint heel minimaal ook weer vol ingehouden spanning, zonder de suggestie van een uitbarsting, maar meer een langzaam open bloeien maar ook deze track weet de spanning vast te houden zonder echt open te gaan, minimalisme zonder saai te worden, daarvoor gebeurt er precies genoeg. Storm opent, zoals de titel al een beetje meegeeft” veel uitbundiger maar ook hier is de verwachting van wat gaat er komen meesterlijk toegepast om de track drive te geven. Heel effectief wordt er naar een ophanden zijde eruptie toegewerkt, zonder ooit echt loos te gaan. Zelfs de climax van het nummer (ja dit nummer heeft zowaar een echte climax) blijft bol staan van de ingehouden spanning. Heerlijke acid bliepjes en een ijl string lijntje maken het af. De 5e en laatste track op deze ep “Unity” is opnieuw een ingehouden techno track, maar met een meer melodieuze aanpak. Ook hier is een zekere spanning aanwezig, maar het blijft allemaal wat luchtiger omdat de filters wat meer open gedraaid worden, een mooie afsluiter voor een geslaagde ep volgens mij.
ARTIST: Oberman Knocks
TITLE: Trillate Shift
LABEL: Arperture records
CATALOGUE NO: AP011
Oberman Knocks is een van de pseudoniemen van Grafisch ontwerper Nigel Truswell geboren in Sheffield maar sinds 1988 woonachtig in Londen. Trilate Shift is het derde album dat Truswell uitbrengt op Aperture Records het label van Andrea Parker.
Truswell noemt als 5 meest invloedrijke boeken platen en films in zijn leven. Blade Runner van Ridley Scot, The Adventures Of Grandmaster Flash On The Wheels Of Steel van Grandmaster Flash.Tri Repetae van Autechre. A Capote Reader van Truman Capote en Sanq van Cylob in de Autechre remix. Dus we kunnen wel stellen dat de muziek van Trusswell geen lichte radio kost is en ook geen floorfillers, maar dat het wel interessante gaat zijn.
Oberman Knocks is nieuw voor mij dus heb ik mij ook even ingelezen en geluisterd in de andere muziek die hij heeft uitgebracht, gelukkig is dit geen onoverzichtelijk geheel, 3 albums een paar ep’s en een remix album. De promo-tekst bij dit derde album spreekt van een verandering van richting, ik zou zelf meer kiezen voor een herontdekken van vertrouwde elementen. Ik hoor in vergelijking met de vorige muziek een meer subtiel geluid, en een wat gestructureerd ritme gebruik. Elementen die mijns inziens welkom zijn. Autechre’s Tri Repetae noemt Truswell tot een van de meest invloedrijke albums uit zijn muzikale achtergrond. Ik hoor in Trilate Shift ook een geluid wat van al zijn werk het meest aanleunt bij dit album.
Truswell neemt ons mee op een reis doorheen dystopische, post-apocalyptische soundscapes, die je lichtjes een invloed van Blade Runner zou kunnen noemen. Deze reis hort en stoot voort op een subtiele logge en trage post-hip hop beat. Flarden van heftig vervormde vocalen vliegen rusteloos langs onze oren. Waar de vorige releases hier en daar behoorlijke uithalen konden hebben blijft het hier bij een onderhuidse spanning en een ingehouden flow. Ik denk dat dit een mooie soundtrack kan zijn voor een duistere spoken-word act. In een interview zegt Trusswell dat hij geen “gear-head” is, hij is er niet voor te vinden om iedere nieuwe software of hard ware uit te proberen. Dan heb je de kans dat je een demo voor die gear hebt gemaakt. Trusswell wil de soft en hardware die hij gebruikt verder uitdiepen en er mee tot het uiterste gaan. Die beperking is voor hem juist een trigger om creatief te zijn en een eigen sound te creëren. Een eigen sound heeft hij zeker, en het mooie is dat die sound evolueert en verder uitgediept wordt, ik ben benieuwd naar wat nog komen gaat.
ARTIST: Oliver Way
TITLE: Duststorm remixes
LABEL: Epm Music
CATALOGUE NO: EPM70
Een Remix ep van Oliver Way, het album waar uit het origineel komt dat vorig jaar uitkwam “From the Shadows”, was zeker niet slecht, met heel diverse invloeden, maar wist mij niet echt te raken. Met remixen van o.a. Plaid zijn mijn verwachtingen hoog gespannen. Gelukkig weet Plaid de verwachtingen ruimschoots in te lossen, ze maken van Duststorm een beklijvende IDM track die mij wel raakt. De tweede remix is van de mij onbekende Si Beg, hij maakt er een breakbeat track van met geknipte vocals wel leuk, maar niet helemaal my cup of tea. Exzakt & BFX ook onbekenden voor mij maken er een vette electro track van: Funky, beetje creepy en dansbaar tot en met. De Italianen van Plaster blijven het dichtst bij he origineel: ze laten de etnische invloeden intact, maar bouwen het geheel op tot een mooie overstuurde climax inclusief onverwachte break.
ARTIST: Div Artiesten
TITLE: Ligand Remixes
LABEL: Ultimea
CATALOGUE NO: inre094
Eind 2017 besprak ik het album Ligand van Martin Nonstatic, nu is hier het remix album, met bijdragen van o.a. Roel Funcken, Scann Tec en Miktek ft Aes Dana. Bij het horen van deze namen verwacht ik wel wat, ten dele is die verwachting ook ingelost. Ligand is een mooi album op zich fijne luister muziek die ook goed werkt als achtergrond muziek bij werk of studie. Dit remix album ook, maar volgens mij worden de koptelefoon luisteraars op dit remix album in bepaalde tracks meer beloond omdat de productie dieper is en scherper aangezet.
Ligand in de Roel Funcken remix wint veel aan dynamiek, de beats en de dubs zijn dieper aangezet, en hij vertelt het verhaal in minder tijd. Niet te min blijft het origineel wel duidelijk de ruggengraat van het nummer, Funcken voegt hier net dat tikkeltje meer aan toe. Paralel Thoughts wordt aangepakt door Erot een Deense Ultimae label genoot, ook deze remix klinkt dieper en voller dan het origineel zonder de luchtigheid te verliezen. Diepe Bassen met daarover subtiele, licht knisperende clicks en cuts zwevend in een regen van white noise en reverb. Parabolic View is op de originele plaat een van mijn favorieten mede door een liefelijke inghouden acid lijn. Voor mij een van de hoogte punten van het originele album. Scann Tec maakt hier een smaakvolle herwerking van, maar voegt niet heel veel toe, ik hoor nogthans wel mogelijkheden om deze Scann Tec remix naar een hoger plan te tillen (lees: draaien aan de knopjes van de acid lijn). Absoluut niet slecht en luistert heerlijk weg maar er zat meer in. Variegation wordt dan weer aangepakt door Floating Machine nog een nobele onbekende voor mij. Hij gooit er wat meer beat tegen aan en komt met een minimal/dub techno variatie zonder de track plat te slaan. De titel track van het album heeft Martin Nonstatic zelf aangepakt, hij noemt het een re-edit. De re edit is een meer ritmische bewerking van het origineel waardoor het geheel wat meer punch krijgt. De verassende break ongeveer in het midden van het nummer haalt het tempo er even uit, en dan komt het terug op gang inclusief een pulserende bas die mij in eerste instantie irriteerde maar die eigenlijk juist bijdraagt aan de flow en het tempo van het geheel. Ultimaea mede oprichter Vincent Villuis tekent als Aes Dana voor de remix van Harmonices Mundi het origineel is een trage maar ritmische echte Nonstatic track. Helaas blijf ik bij deze remix een beetje op mijn honger zitten, niet dat het slecht is, maar het voegt geen extra toe voor mij. Methodical Random is opnieuw een echte Nonstatic track waar Aes Dana opnieuw voor tekent dit keer samen met de Griekse producer Miktek waarmee hij vaker samenwerkt. Samen met Miktek slaagt Aes Dana er wel in de remix meerwaarde te geven, de beats zijn subtiel overstuurd en voegen zo drama toe aan het geheel.Het nummer krijgt een meeslepende flow, waar het origineel meer lekker voortkabbelde. Al met al een mooie verzameling remixen die zeker de moeite waard zijn.