A Hawk And A Hacksaw – Délivrance

Ahaah-d [cd, Leaf/Konkurrent]

Jeremy Barnes (zang, accordeon, drums) heeft een lange weg afgelegd voor hij in 2002, later samen met Heather Trost (viool), als A Hawk And A Hacksaw naar buiten komt met beklijvende en uiterst originele Oost-Europese folk. En dat voor een Amerikaan. Hij speelt daarvoor in de avontuurlijke bands als Neutral Milk Hotel, The Gerbils, Bright Eyes, Bablicon en met Beirut (die qua invloeden een zielverwant te noemen is). Maar het echte avontuur beleeft hij met zijn eigen band (en vele reizen), waarmee hij meer en meer de Hongaarse kant opgaat. Na 3 sterke cd’s, waarvan de laatste reguliere alweer uit 2006 is, komen ze in 2007 met de dubbel-cd (mcd+dvd) And The Hun Hangár Ensemble waarop ze ook met dit Hongaarse ensemble samenwerken. Het levert verfrissende folk op, waarbij de traditie met Westerse ogen bekeken en benaderd wordt. Jeremy en Heather zijn in die tijd ook verkast naar Boedapest. Hierna zijn ze gaan reizen en doen in Turkije, Griekenland, Roemenië, Tsjechië, Israel en ga zo maar door allerlei ideeën op. Die ideeën zijn naast de enorme liefde voor de Hongaarse en andere Oost-Europese, Balkan muziek verwerkt op het vierde album Délivrance. De kenner van de diverse traditionele muzieksoorten zal horen dat er inderdaad van diverse landen elementen in verwerkt zijn. Zo is de opener “Foni Tu Argile” afkomstig uit Griekenland, waarvoor ze een bouzouki speler te gast hebben. Hierover gooien ze dan weer een prettig Hongaarse saus. Degene die minder op de hoogte zijn van de veelal subtiele verschillen in de diverse folksoorten, wat absoluut geen schande is, horen hier waarschijnlijk gewoon opzwepende, hypnotiserende en dampende Balkanmuziek. Terecht, want dat troont boven alles uit. Jeremy en Heather zijn wat dat betreft de herkenbare lijm tussen de muziekstijlen, waardoor het één grote goulash met veel ingrediënten wordt. Ze werken weer met de Hun Hangár ensemble en tevens met de cimbaalspelers van Kálmán Balogh. De muziek is veelal uptempo en catchy, maar ook regelmatig heerlijk melancholisch. Jeremy zingt maar heel zelden overigens. Het is het meest traditionele album van de groep geworden, maar dan wel bestaande uit nieuwe tradities. Innovatief, ontroerend en opzwepend. In alle opzichten een wereldplaat!

Luister Online:
Albumsamples (halverwege de pagina)

door Jan Willem Broek

Comments

comments

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.