[cd/digitaal album, Narrominded]
Het geweldige Nederlandse Narrominded label, met de meest tegenstrijdige naam ooit, komt nu weer met een release die enkel geschikt is voor mensen met een open mind. Na diverse innovatieve elektronica, ambient en gitaaracts is de tijd nu rijp voor Rooie Waas uit Amsterdam. Geen rooie waas voor je ogen, geen rooie waas door de hallucinerende middelen, geen rooie waas met linkse hobby’s, maar een rooie waas door het muzikale spectrum. Gijs Borstlap is de hoofdverantwoordelijke en brengt op het debuut Het Is Maar Een Constatering elektronische noise met behulp van cacophonator, weird sound generator, monotron, gitaar en zang. Hij wordt bijgestaan door de Finse artiest JM Szafirowski, die ook terug te vinden is in de Royal Improvisers Orchestra. Borstlap brengt hiernaast ook Nederlandstalige zang, half zang, geschreeuw en rap, maar dan wel door een gehaktmolen gehaald en met een muzikale omlijsting die er mag wezen. Deze bestaat namelijk uit de lompe beats van de oude Laibach, gruizige elektronica die lijken op Atari Teenage Riot aan de ritalin en het monotone, zielloze gebeuk van de vroegere Swans gegoten in een elektronische mal. Tel daar nog de bevreemdende teksten van Claw Boys Claw en de Raggende Manne bij op en je komt op een volwassen, leukere en veel betere De Jeugd Van Tegenwoordig voor ver gevorderden uit. Eerlijk gezegd gaat die laatste vergelijking niet helemaal op, alleen weet Rooie Waas wel een nieuw en origineel geluid aan de dag te leggen. Geen concessies, maar gewoon gaan. Dat pakt geweldig uit en geeft een nieuwe dimensie aan Nederlandstalige muziek, waar velen groen van jaloezie zullen worden. Sja, het is maar een constatering, dus overtuig jezelf gewoon via onderstaande link. Grote klasse!
door Jan Willem Broek