Er was deze week zoveel van het prestigieuze Poolse Zoharum label, dat ik er een special aan hebt gewijd met tevens een Senzor AM muziek mix.
Brume – Syncronicity & Wandering Current (cd, Zoharum)
Brume is het al bijna 40 jaar lopende project van de Franse muzikant Christian Renou. Tussen 2000 en 2008 heeft hij dit even onderbroken door muziek onder zijn eigen naam uit te brengen. De muziek van Brume zit ergens tussen musique concrète, industrial, geluidscollages, veldopnames en abstracte en experimentele in. Daarbij zijn meerdere releases per jaar eerder regel dan uitzondering. Dat is ook dit jaar het geval, want Syncronicity & Wandering Current is alweer zijn vierde album uit 2024. Het is één lange suite van een klein uur, die weer onderverdeeld is in 3 stukken. Voor het album heeft hij Jonathan Grieve (stem, elektronische geludien) van Hastings Of Malawi, Pat’ Blanch (stem, tapes) en Patrick Mazaltarim (trompet, saxofoon) uitgenodigd om zijn muziek te verrijken. Met diverse loops, veldopnames en geluidscollages heeft hij een werk gecreëerd dat net zo gecompliceerd als intrigerend is. Daarbij timmert hij niet alles dicht en laat hij veel over voor de verbeeldingskracht van de luisteraar, die hij tevens uitdaagt in zijn gelaagde creaties mee te gaan. Deze zijn soms behoorlijk kakofonisch en op andere momenten plots weer goed doorwaadbaar. Daarmee weet hij je dikwijls op het verkeerde been te zetten. Het zorgt er al met al wel voor dat dit een spannend luisteravontuur is geworden, dat je tot het eind aan de boxen kluistert.
B°TONG – Mass (2cd, Zoharum)
B°TONG (ik denk dat je Botong zegt) is het bijna twintig jaar lopende project van de Zwitserse muzikant Chris Sigdell. Maar hij is of was ook te vinden in groepen en projecten als Shatter, Mercury 4°F, LOSD, NID, Phased 4°F, Phased, Tongdisklaktika, The Modern Ass Quartet, Thee Secrete Society en Leaden Fumes. Daarmee doorkruist hij vele genres, die dikwijls het daglicht niet kunnen verdragen. Met B°TONG zit hij altijd ergens in de hoek van dark ambient, drones, industrial, noise dan wel experimentele muziek. Nu is hij er met het dubbelalbum Mass, dat bestaat uit opnames van twee verschillende sessies uit 2022 en 2023. Beide zouden prima op zichzelf kunnen staan, maar het vormt zo wel een krachtig en coherent geheel van samen meer dan 80 minuten. Beide schijven bevatten drie langgerekte stukken, die ergens tussen dark ambient, industrial en drones uitkomen. Af en toe gaat hij met zijn gitaar richting de post-rock, maar de dark ambient onderlaag heerst. Daar mengt hij ook veldopnames, stemmen, zang en andere sounds door, om zo een stemmig geheel neer te zetten. Hij weet zowel een soort nachtelijke, rustgevende setting neer te zetten als je te prikkelen met allerhande experimenten en meer schurende geluiden. Daarmee weet jij je tot het einde toe in de houdgreep te nemen. Een imponerend massief werk.
Larmo/ Nothing Has Changed – Grey Zone (split cd, Zoharum)
Eerder dit jaar is er al een album verschenen van Larmo. Dit is één van de projecten van de Poolse muzikant Mirosław Matyasik, die al een goede 20 jaar muzikaal onderweg is. Hij is tevens actief geweest als C.H. District en tegenwoordig ook in Düsseldorf. De projecten houden zich altijd ergens in het duister op tussen EBM, industrial, noise en experimentele muziek. Nu is hij terug met het splitalbum Grey Zone, dat hij deelt met Nothing Has Changed. Naast een Bowie song is het ook een project van de eveneens Poolse muzikant Michał Kiełbasa, die eveneens te vinden is in Whalesong, Lugola, Harmony Of Struggle, Grave Of Love en Lifeless Gaze. Ook zijn muziek houdt zich het liefst op in de duisternis en met Nothing Has Changed zit hij veelal in de industrial metal hoek. De eerste vier tracks van samen een kwartier zijn voor rekening van Larmo, die op zijn kenmerkende wijze lassen smeedt van illbient, industrial, IDM en power elektronica. Hij beukt er soms woest op los en weet daar een diepe indruk mee te maken. De laatste vier tracks, die nog eens een kwartier duren samen, komen van Nothing Has Changed. Het zijn andere versies van zijn eerder verschenen album Hissing Guilt (2021). Deze sluiten, zeker qua zwaarte en donkerheid, goed aan op de muziek van Larmo. Zwaar industrieel gebeuk samen met ongepolijste illbient erdoor. Liefhebbers van onder meer Black Lung, Skinny Puppy, Christoph De Babalon, Frontline Assembly en Godflesh doen er goed aan dit grijze gebeid ook eens aan te doen.
Noche Oscura – Gardens (cd, Zoharum)
Hoewel je misschien bij een naam als Noche Oscura denkt aan een Spaanse groep, betreft het toch echt een Poolse, die zich wel vernoemd heeft naar het werk “Donkere Nacht Van De Ziel” van de Spaanse mysticus en heilige Johannes van het Kruis (al besef ik me terdege dat dit heel niet Spaans overkomt zo). Hij gebruikte deze term om het fenomeen van de donkere nacht te beschrijven als een omstandigheid die bevorderlijk is voor meditatie en diepe spirituele contemplatie. Welnu op het album Gardens is daar zeker ruimte voor. Dat wil zeggen op de opbouwende, rustieke postrock momenten, maar ze bieden nog wel meer. Noche Oscura kent als geestelijk vader Wojtek Szachowski (gitaar, programmering, samples, kalatalo) en vaste kracht Michał Krupa (bas, samples). Daarnaast zijn er hier gastmuzikanten op saxofoon, bamboefluit, drums en samples. De muziek met muziek, die wel doet denken aan Yellow6, maar evolueert langzaam naar meer grimmiger drone en metal gerichte muziek die veeleer herinneringen oproept met Sun O))) en God. Dat laatste zeker als de saxofoon de kop opsteekt. Je wordt van de rustieke pracht aan het begin langzaam meegesleurd naar het overrompelende geweld van erna. Dat levert een onnavolgbare luisterervaring op, die dikwijls de grond onder je voeten wegslaat. Klasse!
Rapoon – Dream Circle (In Three Phases) (3cd, Zoharum)
Je hebt van die albums uit het verleden, die gewoonweg tot de klassiekers behoren, maar niet altijd meer beschikbaar zijn. Gelukkig is er dan altijd het Poolse label Zoharum om die weer het licht te laten zien. Dat gaat dan wel met name om releases uit de obscure hoek, maar ook daar zitten klassiekers tussen. Neem het debuut Dream Circle van Rapoon uit 1992 bijvoorbeeld, dat een uiterst toonaangevend album is als het gaat om een combinatie van ambient met tribale, experimentele en Oosterse muziek, ook wel eens als etno-ambient aangeduid. En in het begin schurkte het net als zijn in 1980 mede opgerichte band Zoviet France tegen de industrial aan. Dat album is nu in een speciale editie opnieuw uitgebracht. Ten eerste is er de geremasterde versie van het ruim een uur durende debuut met daarop 9 tracks met de combinatie aan genoemde stijlen plus de suggestieve dromerige vocalen of samples ervan. Het is niet alleen goed nieuws voor de fans van Rapoon, maar ook die van Soma, Locust en Muslimgauze houden. De tweede cd bestaat uit de herziene versie van het vervolg Recurring (Dream Circle) uit 1996 van nog eens 10 tracks van samen nog eens een goede 68 minuten. De muziek daarop ligt helemaal in het verlengde van het debuut en is soms mogelijk nog dromeriger. Het is al geweldig dat deze twee albums weer beschikbaar zijn, maar het wordt nog mooier. Robin is namelijk in zijn archieven gedoken om de tracks en geluidsbronnen te extraheren, die hij tijdens die sessies bijna 30 jaar geleden gebruikte. Deze heeft hij op een compleet andere manier ingezet om daarmee geheel nieuw materiaal te creëren in de lijn van de vorige twee albums. Die cd, de derde van dit drieluik, heeft de titel Mandala meegekregen en brengt in een klein uur 9 nieuwe tracks met het DNA van de vorige. Je wordt meegevoerd op een mystieke reis naar het Midden-Oosten met dezelfde intensiteit als de twee voorgaande releases. Het sluit daar mooi op aan. Het een schitterend drieluik geworden.
That’s How I Fight – Movement Three (lp, Zoharum)
Het Poolse kwartet That’s How I Fight heeft inmiddels de albums Movement One (2021) en Movement Two (2023) uitgebracht. Hierop werd al gauw duidelijk dat de enige wapens de ze hanteren hun instrumenten zijn. Hun muziek komt veelal op spontane wijze tot stand, waarbij ze wel discussies hebben over hoe muziek zou moeten zijn, maar niet over een specifieke aanpak. Dat levert nu al tot twee keer toe uiterst organische muziek zonder kop of staart op, maar waarbij ze de luisteraar wel meenemen op een intrigerende luistertrip. De basis leggen ze dikwijls met een soort dark ambient, maar dat larden ze met zoveel details. Daarmee gaan ze verder op hun derde album Movement Three, dat ditmaal enkel op lp (en digitaal) wordt uitgebracht. De groep bestaat uit Gosia Florczak (synthesizer, accordeon), Piotr Sulik (gitaar, loops), Jacek Sokołowski (drums) plus het nieuwe lid Pieczarka Franciszek (synthesizers, lyra pipe, fluit, zang). Ze brengen hier drie lange stukken die bij elkaar een kleine 40 minuten duren, waarbij ze je uitnodigen voor een diepe spirituele reis, dichtbij het oeroude, zelfs sjamanistische contact met de vluchtige materie van geluid. Het is meditatieve, reflectieve muziek, gebaseerd op lange trancevormen, die is ontstaan tijdens vele uren van geïmproviseerde sessies.. De muziek blijft meer in de ambienthoek hangen, al zorgen de diverse subtiele details dat het soms ook aardig de psychedelische en spacerock kant op koerst. Het is mooi hoe ze met dit open concept iedere keer weer tot iets anders komen, waarbij ze toch hun keurmerk afgeven. Het is weer hele sterke muziek van de buitencategorie.
Ulesa – II (cd, Zoharum)
Het Poolse project Ulesa maakte drie jaar geleden diepe indruk met het gelijknamige debuut. De verantwoordelijke achter dit alles is overigens onbekend, maar het is dezelfde die ook achter de doommetal band Saule schuilgaat (het is dan ook een anagram daarvan). Je kreeg een mysterieuze mix van dark ambient met tribale en industrial geluiden en angstaanjagende stemmen. Nu is het vervolg er, dat simpelweg II heet. Ook de 8 nieuwe hebben slechts een nummer als titel meegekregen, hetgeen wel past bij dit project dat aan alle kanten in nevelen is gehuld. De muziek ligt ook in het verlengde van het debuut, waarbij de basis weer gelegd wordt door spannende dark ambient vol etherische elementen. Dat is onder meer de zang van Ania Grąbczewska (we hebben een naam!) uit de groep Szklane Oczy, die er een spookachtig sereen geluid produceert. Als een misleidende sirene aan de mistige kust of opduikend als de witte wieven op de nevelige heide. Je hoort soms ook instrumenten als een trompet en viool of plots een mannenstem, die voor de extra unheimische effecten zorgen. Een requiem voor de hedendaagse wereld? Een soundtrack om handen en voeten aan ellende te geven? Wie zal het zeggen? Los van alle ietwat duistere kanten van dit album is het allemaal wel van een bij de strot grijpende schoonheid.
SENZOR AM 722 Zoharum Label Intermezzo
PLAYLIST:
ARTIST – CD TITLE – SONG NUMBER+TITLE – STARTTIME
Rapoon – Dream Circle – 2. In Light – 0:00
Rapoon – Dream Circle – 5. Lotus – 5:47
Rapoon – Dream Circle – 9. Na Jam-Fal – 11:38
Rapoon – Recurring (Dream Circle) – 4. Appidah – 17:43
Rapoon – Recurring (Dream Circle) – 7. Go-pel – 24:41
Rapoon – Recurring (Dream Circle) – 8. Indahyi – 28:06
Rapoon – Mandala – 2. Turmoil In Chronographs – 32:56
Rapoon – Mandala – 3. Destiny Filled – 42:39
That’s How I Fight – Movement Three – 2. 28 – 47:37
Noche Oscura – Gardens – 3. The Beam Of Darkness – 58:12
Ulesa – II – 1. I – 1:16:03
Ulesa – II – 5. V – 1:21:29
Ulesa – II – 8. VIII – 1:25:31
B°TONG – Mass I – 2. Lightbulb – 1:32:42
B°TONG – Mass II – 2. Randlesham Forest – 1:42:04
Larmo – Grey Zone – 2. Dig-it-all – 1:56:08
Nothing Has Changed – Grey Zone – 5. Hissing Guilt – 2:05:37
Nothing Has Changed – Grey Zone – 6. All Meaning Is Gone – 2:09:07