[7”, Makkum Records/Red Wig/Clear Spot]
[7”, Ex Records/Konkurrent]
Zea is één van de leukste, beste en meest explosieve Nederlandse bands of tegenwoordig gewoon het eenmansproject van Arnold de Boer. Als een gecontroleerde vulkaanuitbarsting stort hij doorgaans zijn creativiteit over de luisteraar uit. Hij heeft door Afrika gereisd, hetgeen hem muzikaal zeker nog meer ideeën heeft gegeven. Dat is al zo op zijn vorige 7” We Better Boil Soup Of The Grown-ups en dat is nu weer zo op de Split 7” met de Nederlands/Amerikaanse band Kanipchen-Fit, die ze voor hun Balkan-tour hebben gemaakt. Gelukkig mogen wij daar nu ook van meegenieten.
Op kant A staan 2 nummers van Zea. De eerste “Songs For Electricity” is een elektronische bewerking van de Ethiopische song “Bogiye”. Je hoort de Afrikaanse invloeden wel, maar de stuiterende en pakkende elektronica en zang van Zea overheersen. Zo zou Paul Simon’s Graceland hebben geklonken als niet Simon maar bijvoorbeeld Kid606 of eh dus Arnold de Boer aan het roer zou staan. De tweede song “Ich Hab Ein Riesenkopf” is wederom een lekker puntig nummer vol struikelende stuiterbeats, waar hij met zijn mobiele telefoon elektronische klanken toevoegt die op een vreemde manier doen denken aan Mahmoud Ahmed’s “Ere Mele Mela”. Beide songs zitten geweldig in elkaar. Het is duidelijk met veel plezier gemaakt en daarnaast gewoon ook nog eens erg goed en über origineel. Met deze grote klasse bewijst Zea eens te meer een unicum in de muziekwereld te zijn. Tijd voor een nieuw album!
Kant B is een voorloper op de volgende week te verschijnen cd Multibenefit van Kanipchen-Fit. Dit is het nieuwe project van Empee Holwerda (Solbakken, Lul) en zijn vrouw Gloria. Met de 2 songs “People Need Love” en “Old Lies” geven ze een ijzersterk visitekaartje af. Met (tweestemmige) zang, een gitaar en een tamboerijn klaren ze de klus. Het eerste klinkt als een geweldige mix van The Moldy Peaches, Nomeansno en Joy Division, waarbij de muziek heftig is maar vol opgewekte elementen en dus nooit zwartgallig wordt. De heldere zang van Gloria vormt een mooi contrast met de donkere van Empee. De tweede song is een heftige rocksong waar Blondie de Swans lijkt te ontmoeten. Heel fraai en bijzonder. Dit maakt meer dan nieuwsgierig naar hun komende full-length.
Van Zea is het tegenwoordig maar een korte stap naar The Ex, waar Arnold de Boer de ondankbare taak heeft G.W. Sok, die 29 jaar lang de band van zang heeft voorzien, te vervangen. Dit gaat hem echter moeiteloos af, want hij vervult deze rol vol verve getuige de nieuwe 7” Maybe I Was The Pilot / Our Leaky Homes. Ze zijn inmiddels bezig om met Steve Albini een volledig album op te nemen en zelfs al is dat slechts half zo goed als deze twee nieuwe songs mogen we daar heel wat van verwachten. Arnold’s stem ligt ook niet heel ver van die van G.W. Sok af. Hij heeft wellicht een iets minder karakteristieke stem maar compenseert dit weer doordat hij iets beter zingt. Ik zeg dat voorzichtig omdat G.W. Sok één van mijn helden is. Arnold zorgt hoe dan ook voor vers bloed. Dat is zeker te horen in deze twee songs, waar de dissonante, heftige gitaren van Andy Moor en Terrie Hessels weer welig tieren, vergezeld van de sterke zang en teksten. Tel daar nog het opzwepende drumwerk van Katherina Bornefeld bij op en je weet dat The Ex klaar is voor een lekker tegendraadse, noisy doorstart. Fris en nog lang niet uitgespeeld.
Zea MP3:
Songs For Electricity
Luister Kanipchen-Fit Online bij Myspace:
People Need Love
door Jan Willem Broek