[cd, Temporary Residence Limited/Konkurrent]
Eén van de meest innovatieve popbands van de laatste paar jaren is toch wel The Books geweest. Het half Amerikaanse, half Nederlandse duo brengt een bijzondere en vooral speelse combinatie van folk, akoestische muziek, pop en elektronica met nogal introverte zang. Collagepop is wel een mooie en goede term die vaak wordt gebruikt om hun muziek te duiden. Na vier albums zet het duo er een punt achter. The Books zijn dood, lang leve Zammuto. Ja,want Nick Willscher Zammuto (gitaar, zang) uit die groep gaat zonder Paul de Jong verder onder zijn eigen naam met de nieuwe bandleden Sean Dixon (drums), Gene Back (gitaar, elektronica, strijkers) en Mikey Zammuto (bas). Overigens heeft Zammuto onder zijn eigen naam al 2 albums uitgebracht in 2000 en 2001, maar dat is echt een soloaangelegenheid geweest. Met het gelijknamige album debuteert hij nu als de band Zammuto. Wat gelijk duidelijk wordt is dat Zammuto een stuk extroverter geluid aan de dag legt, maar ook dat de speelsheid in de muziek gebleven is. De groep brengt een vol elektronisch geluid ten gehore vol experimenten, maar schuift af en toe ook meer de lo-fi kant op. Ze variëren naar hartenlust. Zo openen ze in “Yay”met een krautrockachtig nummer vol orgelpartijen en cut-up elektronica en vocalen. Daarna duiken ze in “Groan Man, Don’t Cry” de post-rock in met funky elektronica en zang met behulp van een vocoder. In “Idiom Wind” dat daarop volgt hoor je juist weer een experimentele poptrack met uitgesproken zang en prachtige strijkarrangementen. En zo wisselen ze alle ingrediënten steeds mooi af, waarbij de ene keer de elektronica meer op de voorgrond staat en de andere keer juist weer de akoestische instrumenten. Alles wordt op ijzersterke en soms verbluffende, bijna maniakale wijze bij elkaar gedrumd door Sean. Ook is het de ene keer toegankelijker dan de andere keer. Grof gezegd klinkt een groot deel als Kraftwerk meets Trans Am meets The Books. Maar bij tijd en wijle hoor je ook duidelijk invloeden doorschemeren als Pinback, Radiohead, James Blake, Massive Attack, Flying Lotus en zoals in de etherische afsluiter ook Sigur Rós. De enige conclusie die je dan kunt trekken is dat er een mooi leven is na de dood. Een zeer overtuigend debuut!
Luister Online bij Soundcloud:
Zammuto (album)
door Jan Willem Broek