Yellow6 – When Leaves Fall Like Snow

Yellow6Yellow6 – When Leaves Fall Like Snow
[2cd, Make Mine Music/Konkurrent]

Jon Attwood kan als geen ander met zijn gitaar adembenemende atmosferen schetsen, die tegelijkertijd melancholisch als hartverwarmend zijn. Er zijn zoveel cd’s van zijn project Yellow6 verschenen die zich tot diep in je poriën nestelen. En bij veel cd’s heb ik geroepen dat het zijn mooiste was, puur omdat de man steeds net een ander accent legt maar wel binnen zijn wonderschone kader blijft opereren. Hij krijgt zijn muziek gepubliceerd bij uiteenlopende labels als Ochre, Enraptured, Jonathon Whiskey, Rocket Racer, Darla, Akward Silence, Rroopp, Resonant en het samen met Portal opgerichte doe het zelf label Make Mine Music. Op die laatste brengt hij zijn nieuwe cd When Leaves Fall Like Snow uit, die ongeveer een jaar na het prachtige Painted Sky verschijnt. Het is meteen een dubbele cd, waarop alle muziek tot stand is gekomen na een verblijf in herfstig en winters Stockholm. Dit is ook mooi in de titel samengevat. De eerste schijf bevat zes lange soundscapes, die onbeschrijflijk fraaie ambient-wave bevatten. Het is vrij minimaal wat er gebeurt, maar het is een schot in de roos. Elke kabbel, elke beroering brengt een golf aan emoties teweeg. Attwood kan met een enkele aanraking van zijn snaren, die van anderen flink beroeren. Hij maakt daarbij gebruik van uiteenlopende effecten. De tweede schijf, met maar liefst 10 middellange nummers, is iets meer uitgesproken. Iets, want Attwood grossiert toch wel in minimalisme dat zich op grootse wijze openbaart. Met enkele klanken tovert hij in gedachten een hele gebeurtenis tevoorschijn. Alleen zitten er op de tweede schijf net meer geluiden per vierkante centimeter dan de eerste. Ook is het een fractie meer up-tempo. De muziek is zeer intiem. Het is een overheerlijke mix van gitaarambient, post-rock, softnoise, shoegazersmuziek en wave. Denk aan Roy Montgomery’s desolate klanklandschappen waarover de droefgeestige wind van Labradford waait, de sluipende schoonheid van Codeine, het ijzingwekkende van Stafræn Hákon, de melancholische deken van Slowdive en de warme klanken van Robin Guthrie. Net zo prachtig en poëtisch als bladeren die als sneeuw uit de bomen dwarrelen.

Luister Online bij Myspace:
Still Water

door Jan Willem Broek

Comments

comments

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.