[mcd, Fluttery Records]
Terwijl ook het recensieseizoen richting de winterstop hobbelt, valt er toch soms ineens een grote verrassing op de mat. Zo krijg ik nog de mini Noah van het Japanse Yawning. Het is het project van Jun Minowa, die tevens de helft vormt van het ambientduo Gargle. Daarnaast geeft hij ook acte de présene in het geweldige internationale project Draff Krimmy. Zijn eerste cd-r Selected Works onder het alias Yawning op Heat Death records is inmiddels al dik uitverkocht. Nu brengt hij op het alsmaar interessanter wordende Fluttery Records zijn volgende werk uit. Ondanks zijn projectnaam is dit absoluut geen muziek waarvan je gaat geeuwen, hoogstens dat je jezelf eraan gaat vergapen. Hij brengt hier 4 nummers die bij elkaar net boven de 21 minuten klokken, waarbij hij zich laat beïnvloeden door stijlen als post-rock, neoklassiek en ambient. Je krijgt hier dan ook heerlijk desolate pianoklanken, die met (elektronische) neoklassieke en symfonische elementen, duistere ambient en zachte post-rock gitaren een adembenemend geheel vormen. De muziek weet je door de overdonderende schoonheid volledig te absorberen. Het is muziek die gaat over verlies, rouw, verlangen en de gedachte aan onbereikbare liefde. Het gevoel dat hierbij komt kijken is gewoonweg intens, zeer melancholisch en uiterst ontroerend. Hij speelt op uitgebalanceerde wijze met de diverse stijlen, waardoor in sommige stukken het ene iets meer overheerst dan het andere. De muziek is in feite een optelsom geworden van de rustige stukken van Mono met Richard Skelton, Deaf Center, Dakota Suite, Celer, Nils Frahm en Ólafur Arnalds. Een heel bijzonder kleinood om nooit meer los te laten. Yawning is een grote/grootse nieuwe naam aan het melancholische firmament.
Luister Online:
Noah (albumsnippers)
door Jan Willem Broek