[cd, Ghostly International/Konkurrent]
Het duo Xeno & Oaklander is sinds 2004 het project van de Frans/Noorse Miss Liz Wendelbo (Liz & László, Xeno And Staccato) en de Amerikaan Sean McBride. Samen zijn ze sporadisch ook actief als Three To Forgotten. Ze wonen overigens nu beide in New York. In het begin schrijven ze met name soundtracks totdat ze ook daadwerkelijk albums zijn gaan maken. Hierop laten ze veelal een opzwepende hybride van minimale techno, synthpop en new wave horen met een duistere ondertoon. De muziek wordt gemaakt met analoge synthesizers en instrumenten. Daarbij verzorgt Wendelbo voor de heerlijk sensuele en toch onderkoelde zang (in het Engels en Frans), regelmatig met bijval van McBride, die als een mix van een stoere Morrissey en Bernard Sumner klinkt. Maar hoe het toch komt dat veel van die Noorse zangeressen een föhn en een Arctische wind in hun stem weten te combineren is me een raadsel. Toch het zijn er veel die dat hebben. Inmiddels hebben ze de cd-r Vigils (2006) en de albums Sentinelle (2009) en Sets & Lights (2011) op hun naam staan.
Daar voegen ze nu Par Avion aan toe, uitgebracht op het immer fijne Ghostly International. Ze open weer met een mix van techno, wave en synthpop en mengen er een soort popcorn ritme doorheen. Erg frivool. Als de zang start brengen ze je echter meteen terug naar de gloriedagen van de jaren 80, zij het op uiterst moderne wijze. Hierna brengen ze dikwijls die lekkere uptempo ritmes, maar de zang daarbij is juist onderkoeld, donker en bij vlagen ook sensueel. Door dit contrast is de muziek weliswaar niet bepaald vrolijk, maar wordt het ook nergens zwaarmoedig. De songs vol geweldige analoge instrumenten weten je mee te slepen en in vervoering te brengen. Je waant je in goed gezelschap van HTRK, O.M.D., New Order, Depeche Mode, Clan Of Xymox, The Smiths en Vive La Fête. En dat is echt net zo lekker als het klinkt. Xeno & Oaklander brengen gewoon weer een nieuw werk om van te smullen!
door Jan Willem Broek