[cd, Fire/Konkurrent]
De hyperactieve muzikant James Jackson Toth gaat al jaren schuil achter Wooden Wand al dan niet met toevoegingen als And The Vanishing Voice, Hassara, Jehova, And The Sky High Band en The Briarwood Virgins. Met zijn donkere altcountry en singer-songwritermuziek weet hij dikwijls te imponeren, maar brengt hij evenredig veel mindere releases uit. Wat zeker in zijn voordeel spreekt is dat hij keer op keer weet te verrassen en variëren, ook qua instrumentarium. Eén van zijn meest indrukwekkende werken vind ik toch wel Death Seat uit 2010. Sowieso blinkt hij uit wanneer de duistere songs vol melancholie heersen. Het is, doordat hij veel full-length tussendoortjes en touralbums uitbrengt, een tikje onduidelijk waar de teller nu op staat, dus laat ik het erop houden dat hij nu met zijn zoveelste cd (ergens tussen de 8 en 18) Blood Oath Of The New Blues op de proppen komt. Een intrigerende titel, die een soort bluesalbum doet vermoeden. James (zang, gitaar) wordt hier bijgestaan door zijn “band” bestaande uit David Hickox (gitaar, bas, zang, percussie), Janet Elizabeth Simpson (piano, orgel, moog, gitaar, zang), Jody Nelson (gitaar, pedal steel), Brad Davis (drums, percussie, harmonium, dingen) en Les Nuby III (diverse instrumenten, productie). Samen creëren ze veeleer een mengelmoes van altcountry, psychedelische rock en folk dan blues, maar de sfeer past er wel bij; per slot van rekening is dit ook nieuwe blues. Van de muziek, met soms niet te volgen teksten, gaat een zekere berusting en bezinning uit. Het is allemaal behoorlijk laidback, maar dat is bedrieglijk want eronder gaan diepzinnige en dikwijls zwarte en zwaarmoedige gedachten schuil. In “Jhonn Balance”, de meest psychedelische song, zingt hij op emotionele wijze over de dood van de Coil frontman/zanger. Zo gebeurt er in het schijnbaar rustieke geheel toch heel veel en vooral veel moois. De muziek komt daarbij ergens uit tussen Bob Dylan, Lambchop, Friends Of Dean Martinez, Michael Gira en Vic Chesnutt. Bloedmooie blues bezien door de wonderlijke bril van Wooden Wand.
door Jan Willem Broek