[cd, Melodic/Konkurrent]
Van een windmolen zou een Nederlands hart sneller moeten gaan kloppen. Wellicht, maar dan van Windmill. Dit is het project van de ietwat vreemde Matthew Thomas Dillon, die is blijven hangen in een trip die hij als tiener heeft gemaakt naar het futuristische Disney spacepark Epcot. Maar op zijn cd Epcot Starfields brengt hij eigenlijk een ode aan alle leuke dingen in het leven en treurt hij om het feit dat alles voorbij gaat als we dood gaan. Met zijn geknepen, bibberstem, die het ook zo goed doet in de freakfolk-scene bezingt hij al deze onderwerpen. De muziek loopt nogal uiteen, van pianogestuurde songs met cello en uitbundige liedjes à la Arcade Fire tot post-rock, folk en bevreemdende experimenten met elektronica en geluiden van ruimtestations en -zo lijkt het- die uit het heelal afkomstig zijn. Overigens komt ook in het laatste gevallen het liedje nooit in gevaar. Het feit dat hij veel ophangt aan een reisje naar Epcot onderstreept dat hij moet beschikken over veel fantasie en misschien een wat naïeve kijk op de wereld. Maar juist die twee elementen maken de muziek zo interessant, want het is speels, fris, ontwapenend, energiek en barst werkelijk van de goede, fantasierijke ideeën. Met zijn bijzondere muziekbenadering doorkruist hij de paden van T-Rex, Devendra Banhart, Thee Stranded Horse, Múm, King Missile en Mercury Rev. Ja kijk, van zulke windmolens gaat je hart inderdaad sneller kloppen, maar daar hoef je dan weer geen Hollander voor te zijn. Plaatje met sterallures.
Luister Online bij Myspace:
Big Boom / Shuttle / Ellen Save Our Energy / Epcot Slow
door Jan Willem Broek