[cd,
Constellation/Konkurrent]
Vic Chesnutt verbaast vriend en vijand door twee jaar geleden een verbintenis aan te gaan met leden uit de hoek van The Silver Mt. Zion Memorial Orchestra & Tra-La-La Band, Godspeed You Black Emperor, Hangedup. Sackville, Desormais, The Arcade Fire en Fugazi. Het levert het album North Star Deserter op. Eén vol rake klappen met rustige, harde en vooral meeslepende muziek, waarvan het hartverscheurende nummer “Glossolalia” nog altijd in mijn hoofd nadreunt. Vorig jaar klampt Chesnutt aan bij Elf Power, waarmee hij weer meer zijn Bob Dylan-achtige en bijna vrolijke kant toont; zeker niet slecht, maar niet zo indrukwekkend als de cd ervoor. Inmiddels draait Chesnutt al zo’n 20 jaar mee en komt hij met zijn (als ik me niet vergis) 13-de cd At The Cut. Daar werkt hij weer samen met de muzikanten van de genoemde cd uit 2007. Het niveau is, ook al lijkt dat na zo’n succesplaat haast onmogelijk, nog hoger. De songs die uit het hart komen raken je diep. Nu heeft de man die op jonge leeftijd wees is geworden en sinds een vreselijk auto-ongeluk op zijn 18de in een rolstoel beland ook genoeg om over te schrijven, zeker als je dat tijden lang met een inspirerende hoeveelheid alcohol hebt weggespoeld. Dit is van een volslagen andere categorie dan zijn puur Dylan-eske songs. Zijn kenmerkende doorleefde stem alleen al is directer, minder zangerig en meer emotioneel geladen, waardoor de woorden je keihard weten te raken. De muziek wordt naast zijn gitaarwerk en zang fraai voorzien van gitaren, keyboards, viool, contrabas, orgel, piano en zang (onder meer van Silver Mt Zion’s Efrim) en valt ergens tussen blues, altcountry, post rock en singer-songwritermuziek te categoriseren. Hij maakt aan de ene kant zeer ingetogen liedjes, die van een bijzondere verstilde schoonheid zijn en soms doen denken aan Micah P. Hinson, Lambchop en ja ook Bob Dylan. Anderzijds zijn er de meer breed uitgesponnen rockliedjes, die meer richting Silver Mt Zion en Godspeed You! Black Emperor koersen. Overpeinzingen, nostalgische gedachten en droefgeestige momenten omgezet in verbluffende songs. Het is zeker geen depressieve cd geworden, want zoals hij aangeeft in “Flirted With You All My Life”: “O’Death…Clearly I’m not ready.” Om nog maar te zwijgen over de licht melige tekst uit Granny: “Granny, O’Granny, whatcha doi’n with your false teeth? She said, “I’m just picking out the blackberry seeds…”.” Wederom blijkt het een gouden greep om met deze muzikanten samen te werken, want met At The Cut levert Vic Chesnutt zijn beste en meest imponerende werk tot nu af.
MP3’s:
Flirted With You All My Life
Chain
Philip Guston
door Jan Willem Broek