Vessels – White Fields And Open Device
[cd, Cuckundoo/Konkurrent]
Als een band niet duidelijk een richting bepaald en de muziek daardoor alle kanten uitwaait, kan dat nogal storend zijn. Dat geldt dan weer niet voor de Britse band Vessels, die op hun debuut White Fields And Open Device vele koersen varen. Rode draad vormt de steeds terugkerende postrock, maar de muziek bevat ook ambient, elektronische muziek, indie, library rock, avant-garde en experimentele muziek. Ook qua zang zijn ze er niet uit, de ene keer wel de andere keer niet. Maar juist dit wisselvallige maakt de cd tot een geweldig luisteravontuur. Tim Mitchell (drums, beats, samples), Martin Teff (gitaar, bas), Tom Evans (gitaar, zang, synthesizers), Lee J Malcolm (gitaar, zang, drums, laptop, synthesizers) en Peter Wright (gitaar, zang, keyboard, bas) staan in al hun veelzijdigheid aan de basis van dit avontuur. De kracht van hun muziek zit hem juist in deze variatie. Telkens zetten ze je op het verkeerde been, waardoor elke wending zich als een traktatie aandient. En ze gaan creatief om met de verschillende elementen. Neem het prachtige “Happy Accident”, daar hoor je – hoe kan het ook anders met die titel – Bob Ross aan het begin en eind. Ze hebben hem er zo ingepast dat het net lijkt of je naar een intro van Godspeed You! Black Emperor aan het luisteren bent. Ook de rest van het nummer doet wel aan die band denken. Daarnaast hebben ze de krachtige uitbarstingen die je van Mogwai gewend bent, de artiestieke post-rock van een Do Make Say Think, de duistere library rock van iLiKETRAiNS en zelfs de rustieke, betoverende elementen van Sigur Rós. Verder zijn Laymar, Biffy Clyro, Shellac en 65daysofstatic ook aan te wijzen als referenties. Het is gewoon te hopen dat Vessels deze variëteit in de toekomst ook vasthoudt, want het maakt ze tot een unicum binnen de (post)rockmuziek. Als geen ander kunnen ze allerlei stijlen bundelen tot één vuist. Dit album is een prachtige, ruwe diamant die wat mij betreft niet geslepen hoeft te worden.
Luister Online bij Myspace:
A Hundred Times In Every Direction / Two Words And A Gesture / Yuki / Look At That Cloud
door Jan Willem Broek